Michael Boogerd openhartig over moeilijke periode: 'Met het boek Mijn Gevecht zette de afdaling in'

In gesprek met het Algemeen Dagblad gaat Boogerd uitgebreid in over de moeilijke periodes die hij heeft gehad. Een periode met onder meer paniekaanvallen, vertelt hij. Op weg naar een afspraak bij de basisschool van zijn tweede kind gaat het voor het eerst mis. "Op weg daarnaartoe werd ik ineens niet goed. Ik dacht: mijn laatste uur heeft geslagen. Kortademig, zweten, mijn handen trokken wit weg."

Hoewel ze inmiddels weer samen hebben gezeten bij de Avondetappe kwam het boek Mijn Gevecht van Thijs Zonneveld en Thomas Dekker hard binnen bij Boogerd. Harder dan zijn eigen dopingbekentenis. "Daar is de afdaling ingezet. Toen dat boek uitkwam, was ik alleen maar bezig met hoe ik wraak kon nemen. Hoe kon ik het juiste beeld van mezelf scheppen? Om het te downplayen heb ik EMDR-therapie gedaan, wat ze ook gebruiken voor traumaverwerking. Ik had het idee dat ik er elke dag mee werd geconfronteerd."

Zijn eerste paniekaanval is echter pas in 2018, maar ze komen nadien steeds frequenter. In 2019 gaat Boogerd naar de huisarts en krijgt hij kalmeringsmiddelen voorgeschreven. "Ik heb ze een tijdje geslikt en liep met een pilletje in mijn zak voor als ik zo'n aanval kreeg. Dan voelde ik me echt een lul, een zwakkeling. Ook toen ben ik bij een psycholoog geweest, maar dat zette niet veel zoden aan de dijk. Waarschijnlijk omdat ik me er niet aan overgaf. In die periode begon ik ook steeds meer te drinken, omdat ik merkte dat dat hielp."

GGZ-kliniek

Na Luik-Bastenaken-Luik 2020 meldt Boogerd zich aan bij een GGZ-kliniek. Na die opname gaat het beter met hem. "Sinds die opname heb ik nooit meer zo'n aanval gehad. Wel dat ik het een beetje voel opkomen. Dan probeer ik vooral rustig te blijven en te zorgen dat mijn hoofd geen loopje met me neemt."

Boogerd heeft tegenwoordig meer vrede met de persoon die hij is. Hij verzet zich er niet meer tegen. "Ik weet dat ik bepaalde tekortkomingen heb, bepaalde karaktertrekken waar ik niet meer tegen ga vechten. Dat ik mezelf behoorlijk naar beneden kan halen. Dat gebeurt gewoon en dat is wie ik ben. Maar ik verlies mezelf er niet meer helemaal in. Daar kon ik voorheen dagen over nadenken."