Dat Van der Poel toch won, was volgens de tweevoudig-wereldkampioen veldrijden enkel mooi meegenomen. Dat schrijft hij in zijn column voor Het Laatste Nieuws. Dat bleek wel vanwege de hardloopsessie van de alleskunner. “Mathieu van der Poel is na de cross in Hulst nog 7 kilometer gaan lopen. Aan bijna 16 kilometer per uur gemiddeld. Hoe straf is dat? Al val ik niet achterover van die cijfers.”
Van der Poel is immers niet de enige die dat kan, weet Albert. “Wout van Aert kan dat ook, Tom Pidcock heeft het al bewezen in een stratenloop, Quinten Hermans is ook zo’n goeie loper. Voor een goed getrainde wielrenner is dat conditioneel niet uitzonderlijk, op voorwaarde dat je spieren en gewrichten het gewoon zijn – en veldrijders zijn het gewoon om te lopen.”
Wat volgens Albert wel speciaal was, was het moment waarop Van der Poel zijn hardloopschoenen aantrok. Slechts een paar uur na de cross in Hulst. “Maar ook daar is een goeie reden voor. Zondag was namelijk een trainingsdag voor Van der Poel. Het grote doel van die dag was niet om te winnen, maar om beter te worden. Alles wat Mathieu de komende weken doet, moet je zien binnen één context: wereldkampioen worden in Hoogerheide.”
Waarvan Albert nog het meeste onder de indruk was tijdens de rentree van de Nederlander, was diens start. Nog binnen een ronde zat hij al op kop, terwijl Van der Poel van de vierde startrij kwam. “Het wil zeggen dat hij alles juist deed: laat remmen, snel optrekken, risico nemen, zijn plaats afdwingen. Dat kan alleen als je mentaal en fysiek scherp staat. De basis bij Van der Poel staat er.”