In de beginfase liet onder andere Jonas Gregaard, die de bergtrui draagt, zich weer van voren zien. Maar het was geen dag voor de vluchters, want de sprinters hadden het op de dagwinst gemunt. Op zo’n twintig kilometer van het einde lag nog een klimmetje, waar Team Jayco-AlUla (Matthews) en Trek-Segafredo (Pedersen) nog wel tempo maakten om minder klimmende sprinters te lossen, maar dat lukte niet echt. Het meest noemenswaardige was dat David Gaudu zes bonificatieseconden wist te pakken onderweg.

Het zou al met al in een massasprint te eindigen. Op zo’n zeven kilometer van de meet ging het tempo écht flink de hoogte in. Met nog vier kilometer te gaan ging het tempo verder de hoogte in richting een aantal rotondes. Onder de vod ging een renner van INEOS Grenadiers aan, maar het lukte hem niet om het jagende peloton af te houden.

Uiteindelijk was het Edoardo Affini die het tempo nog eens flink de hoogte injoeg. In zijn wiel zat Mads Pedersen en net daarachter Olav Kooij. Waar de Nederlander in de tweede rit Pedersen moest voorlaten, kon hij deze keer de Deen wel voorblijven. Het is zijn eerste overwinning van het seizoen.

Kooij na zijn etappezege. “Dit is de mooiste tot nog toe, ook al won ik er vorig jaar ook een paar. Onder de vod zat ik wat ver, maar ik ging links op de rotonde en dat was de goede keuze. Edoardo Affini vloog er voorbij en ik zat in het wiel van Pedersen en gelukkig kon ik er nu wel uitkomen.”