Annemiek van Vleuten na Tour de France Femmes: 'Ver beneden niveau dat ik normaal haal, erg last van maag op Tourmalet'

In haar afscheidsjaar is Annemiek van Vleuten in haar laatste grote ronde na zes zes zeges achter elkaar in Giro, Tour en Vuelta dan toch verslagen. De afgelopen week was Demi Vollering te sterk voor de 40-jarige renster van Movistar.

En niet alleen Vollering was de sterk voor de wereldkampioene, ze viel zelfs naast het podium in de slottijdrit gisteren. Al met al een 'on-Van-Vleutiaanse' prestatie waar ze dus ook teleurgesteld in was. Gisteren blikte ze na de tijdrit al direct geëmotioneerd terug, nu doet ze dat nog eens op haar eigen website.

"Hoe het komt dat ik niet goed was, weet ik niet. Ik merkte na afloop wel dat ik me fysiek ook echt niet goed voelde en ik had moeite met eten. Ik zeg altijd dat als ik mezelf iets kan verwijten, dan baal ik ervan. Ik denk niet dat ik dat kan", steekt Van Vleuten van wal over de bergrit van zaterdag.

Door haar slechte benen moest ze het plan dat ze had aanpassen. "Bij de plek waar ik aanvankelijk wilde aanvallen ging zij en daarop merkte ik direct dat het voor mij te veel was. Ik ben mijn eigen tempo gaan rijden in de hoop dat ze misschien nog in zou zakken, maar in plaats van dat zij dat deed, zakte ik onwijs in. Het was ver beneden het niveau dat ik normaal haal. Dan kijk je ook naar de wattages en die trap ik normaal heel makkelijk rond."

Last van maag

Van Vleuten deed uit de doeken dat ze in de bergrit wat fysieke malheur had, maar een dag later was dat niet meer het geval. Toch voelde ze zich niet helemaal senang.

"Zaterdag merkte ik dat ik niet in orde was en ik had erg last van mijn maag. Zondag was ik niet ziek en ik had ook geen verhoging, dus ik stond vol goede moed aan de start om te proberen die podiumplaats toch binnen te slepen. Dat was wel een beetje tegen beter weten in, omdat Lotte Kopecky zo’n goed niveau liet zien en ik het idee had dat me iets dwars zat, waardoor ik niet mijn niveau haalde."

Dat kwam uit, al ging ze nog wel met moraal van start. "Dan ga je van start in de tijdrit vol goede moed, maar wordt het lastig. Ik merkte al vrij snel dat ik qua wattages niet eens in de buurt kwam bij wat ik normaal kan trappen. Ik ben blijven vechten tot de finish en daar ben ik trots op. Dan moet je hier tevreden mee zijn en in berusten."