Dit waren volgens ons de 5 mooiste momenten in de eerste week van de Tour

Rustdag... Geen Tour op TV, maar wel Tourkriebels. Wat nu? Nou, wij helpen je een handje met een heerlijke terugblik op de eerste Tourweek. Dit zijn, na veel mitsen en maren, onze vijf mooiste momenten van de eerste negen dagen Ronde van Frankrijk.

1) Finish openingsetappe

Direct in de openingsrit van de Ronde van Frankrijk kregen we een koers om 'duimen en vingers bij af te likken'. Frank van de Broek deed iets wat niemand voor mogelijk hield.

De 23-jarige Nederlander reed in zijn allereerste Touretappe ooit in de aanval, hield stand, wachtte op kopman Romain Bardet, reed samen met hem weg en bleef een jagend peloton voor. De beloning was groot, met het eerste geel ooit voor de Fransman, de groene trui voor de Nederlander en - vooral - een beeldschone finishfoto!

2) Bini, en niemand anders!

Op dag drie was het sprinten geblazen! De eerste massasprint van de Tour in Turijn zou een kolfje naar de hand zijn van Jasper Philipsen, Dylan Groenewegen of Mads Pedersen. Maar nee, Biniam Girmay won, en hoe! Bini won met overmacht en werd zo de eerste donkere Afrikaan (en Eritreeër) die een Touretappe won.

Het betekende bovendien de eerste ritzege ooit voor Intermarché in de Tour. Een historisch moment dus, ook omdat hij het in een vlakke sprint deed, terwijl Girmay toch te boek staat als 'heuvelsprinter'. Ook in etappe acht sprintte hij naar de overwinning - toen wel op een oplopende aankomst. Als kers op de taart staat hij na negen dagen Tour in pole position voor het groen.

3) Recordzege Cavendish

Deze kan natúúrlijk niet ontbreken in dit lijstje... Nummer 35 van Sir Mark Cavendish. Vijf-en-dertig! De Britse spurtbom won in Saint-Vulbas en ging daarmee voorbij aan Eddy Merckx wat betreft het recordaantal aan etappezeges in de Tour.

De 39-jarige Cavendish won voor Jasper Philipsen en Alexander Kristoff, maar zelfs de verslagenen waren blij voor de Brit die wielerhistorie schreef. En terecht!

4) Gravel-battle

Al in de eerste week werd er flink gekoerst voor het algemeen klassement. Op de San Luca kreeg Tadej Pogacar zijn rivaal Jonas Vingegaard er nog niet af, maar op de Galibier moest de titelverdediger wel lossen. Ook in de tijdrit liep hij uit, terwijl Evenepoel zich definitief tot schaduwfavoriet profileerde.

Maar de graveletappe deed toch wel de meeste stof (haha) opwaaien. Verschillen waren er uiteindelijk niet, maar stof (haha) tot napraten was er genoeg. Een op hol geslagen Pogacar probeerde iedereen te lossen, maar Visma zette alles op alles om Vingegaard in zijn wiel te houden. Dat lukte, maar de Deen nam nooit over van Pogacar of Evenepoel, tot ergernis van hen en van vele anderen... Wij zaten in ieder geval op het puntje van onze stoel!

5) Bernard. Punt.

De bevrijdende etappezege van Dylan Groenewegen, Johan Abrahamsen die Boudewijn de Groot liet zingen in het hoofd van velen, het kraken van Vingegaard op de Galibier... stuk voor stuk mooiere momenten dan 'dat kleffe gedoe' van Julien Bernard. Maar toch moest 'ie erin!

De Fransman kreeg een overweldigend onthaal op het enige klimmetje in de tijdrit, waar vrienden, fans en familie hun lokale held naar boven schreeuwde. Te midden van de menigte stopte Bernard om zijn vrouw en zoontje te begroeten, waarna de jury besloot om hem een boete van 200 Zwitserse Frank op te leggen.

Dit moment staat in ons lijstje als protest tegen de wedstrijdjury, die eerder al Davide Ballerini beboette omdat hij op groot scherm naar de overwinning van ploegmaat Cavendish keek... Reden voor de boete van Bernard en Ballerini? Omdat het slecht zou zijn voor het imago van de sport...

Pure flauwekul natuurlijk. Want als er iets mooi is aan wielrennen, dan is het wel dat knechten, kopmannen, tijdrijders, sprintaantrekkers, klassiekerspecialisten, sprinters, waterdragers, alleskunners en weinig-kunners in één peloton de Tour de France fietsen. Allemaal met hun eigen doelen, verwachtingen en verhalen. Punt.