De natte droom van bijna iedere wielerliefhebber bestaat toch wel uit groepjes renners die schuin achter elkaar aanrijden en het schuim op de bek hebben staan: waaiers!
Afhankelijk van Moeder Natuur
In een bergrit weet je dat er na een x-aantal kilometer een klim opduikt en er sowieso iets gaat gebeuren - soms valt het een beetje tegen, soms gebeurt er juist meer dan je verwacht. Bij een waaieretappe weet je nooit helemaal zeker wanneer de lont in het kruitvat gaat - als de lont al in het kruitvat gaat.
De Tourorganisatie doet wel elk jaar z'n best om goede omstandigheden voor zo'n waaieretappe te creëren, maar we zijn natuurlijk altijd afhankelijk van Moeder Natuur. Finishplaats Saint-Amand-Montrond heeft wel een reputatie hoog te houden.
In 2013 zagen we hier een van de meest spectaculaire etappes van deze eeuw. In de Tour van Bau en Lau won Cavendish die rit, maar kreeg bijvoorbeeld Alejandro Valverde tien minuten aan de broek.
Of het vandaag weer zo'n spektakel wordt, is maar de vraag. Maar het is zeker niet uitgesloten dat het op de kant gaat. De wind staat in de finale - een lange finale, 62 kilometer - in ieder geval uit de juiste richting. In dat deel hebben ze 'm schuin in de rug of van de zijkant.
Het is alleen de vraag of de wind ook hard genoeg blaast. Die verwachtingen zijn nog wat onzeker. De Finse wielertwitteraar ammattipyöräily postte er vanochten een bericht over op Twitter. Hij heeft het over 5 meter per seconde, maar wel met uitschieters rond de finishtijd. Nerveus wordt het in ieder geval!
Het bericht met de windrichting en windkracht
ð«ð· #TDF2024, Stage 10
— ammattipyöräily (@ammattipyoraily) July 8, 2024
ð¨ Wind is getting stronger towards evening. Avg 5 m/s in ð Saint Amand Montrond at 17:00. Possible thunderstroms in late afternoon - gusts of 15 m/s. pic.twitter.com/2LKGNq61dX
Morgen weer klimmen
Na het mogelijke waaierspektakel van vandaag staat er morgen een rit op het programma die de Tourorganisatie zelf als bergrit aanduidt. En een zware rit is het ook, hoewel er geen klim van buitencategorie in het parkoers zit.
De renners rijden door het Centaal Massief en in de laatste 50 kilometer is het geen meter vlak. Met name het duo Col de Neronne/Puy Mary zal angst inboezemen, want beide klimmen zijn loeisteil. Op die laatste is het stijgingspercentage de laatste twee kilometer zelfs 12 procent. Daarna is het nog wel een eindje rijden over geaccidenteerd terrein, met nog een klimmetje van derde categorie.
- Cor Vos