Jonas Vingegaard emotioneel na beklijvende battle met Pogacar: 'Niet gedacht dat ik nog kon terugkeren'

De eerste aanval van de Sloveen kon Vingegaard niet beantwoorden. Op de Puy Mary Pas de Peyrol leek Pogacar een flink gat te gaan slaan op alle andere renners, maar Vingegaard wist op de Col de Pertus een gat van een kleine veertig seconden dicht te rijden. In de sprint was het vervolgens Vingegaard die zijn rivaal net voorbleef.

Na afloop deed hij zwaar emotioneel zijn verhaal. "Het is natuurlijk heel emotioneel voor me. Om terug te komen na de valpartij in het Baskenland...", begon hij zijn verhaal om vervolgens stil te vallen door een brok in zijn keel. "Het betekent heel veel voor me."

Dat komt natuurlijk ook door zijn revalidatie na de Ronde van Baskenland, waardoor het een race tegen de klok was om de Tour de France te halen. "Alles waar ik doorheen ben gegaan de laatste maanden... Daar denk je aan."

"Ik had dit nooit gekund zonder mijn familie. Ik ben heel blij om hier te zijn en het betekent veel voor me om deze etappe te winnen. Ook om het te doen voor mijn familie. Ze hebben me altijd bijgestaan."

Mentaal

Toen Pogacar aanviel, was Vingegaard niet in staat om te volgen. Toch werd op die klim al zichtbaar dat Pogacar niet heel ver uitliep op Vingegaard. "Ik kon zijn aanval niet volgen. Die was sterk en ik moest vechten. Eigenlijk dacht ik niet dat ik nog terug kon komen."

"Ik ben blijven vechten en wist nog terug te keren. Nadien heb ik met hem samengewerkt. Ik ben eigenlijk heel verrast dat ik hem ook kon verslaan in de sprint. Dit betekent veel voor me."

Aan de mentale kant van de strijd met Pogacar dacht Vingegaard niet tijdens de etappe. "Daar ben ik niet mee bezig geweest, want ik was alleen bezig met mijn eigen tempo houden en daarna met de sprint."