Column | 'Ik keek naar een Fransman die snoep aannam van Pogacar zoals ik dat zou doen: totaal onder de indruk, overrompeld, onhandig'

Ik zal het maar heel eerlijk zeggen: tot gisteren had ik nog nooit van Thomas Gachignard gehoord. Hij had voor mij evengoed de campingbaas van Camping Le Lac in Sanguinet kunnen zijn, de plaatselijke bakker van Saint-Jalle of de petanquekampioen van Montigny-le-Roi. Maar hij is wielrenner en zat gisteren op een stoel naast Tadej Pogacar.

Pogacar deelt uit

Gachignard was daar beland omdat hij als enige in het Tourpeloton wel zin had in een stukje hardfietsen onderweg van Gruissan naar Nîmes. Die rit mondde ondanks de nodige waaierwaarschuwingen van dezen en genen weer uit in zo'n heerlijke wandeletappe (ja, die zijn heerlijk, dat leg ik hier uit!). Gachinard rook zijn kans voor de prijs van de strijdlust en begon aan een kansloze ontsnapping.

Het leverde hem veel meer op dan de prijs voor de strijdlust. Die won hij uiteraard wel, maar de bijvangst van het rode rugnummer was veel mooier, kon je ook aan de 23-jarige Fransman zien.

In afwachting van de podiumceremonie mocht hij plaatsnemen naast Tadej Pogacar. Waarschijnlijk had de geletruidrager geen idee wie deze Fransman nu weer was - het is geen koekenbakker trouwens, want hij werd derde op het kampioenschap van Frankrijk. Maar Pogi is een vriendelijk baasje en trakteerde op Haribo's. Gachinard hoefde er niet eens een liedje voor te zingen en mocht de zak zelfs houden. Total Energies plaatste de beelden op Twitter, met een kek muziekje eronder gemonteerd.

Candy party behind the scenes 🍭

🤝 @tadejpogacar#AllezTotalEnergies #TDF2024 pic.twitter.com/3fu3wWrjhu

— Team TotalEnergies (@TeamTotalEnrg) July 16, 2024

Filmpje grondige analyse waard, penetratie van de zak...

Het filmpje kwam voorbij in mijn tijdlijn en ik keek naar een Fransman die snoep aannam van Pogacar zoals ik dat zou doen. Totaal onder de indruk. Overrompeld. Onhandig.

De koers zelf wordt inmiddels geanalyseerd in negentien verschillende podcasts, maar dit filmpje is ook een grondige analyse waard. Ik heb het filmpje frame voor frame teruggekeken. Gachignard die moeite heeft de zak te penetreren. Gachignard die hulp inroept van z'n linkerhand. Gachignard die blijft steken in de zak. Gachinard die de zak ongemakkelijk wil teruggeven. Hoeft niet. Gachignard die met de zak in z'n handen zichtbaar z'n best zit te doen om zo normaal mogelijk te kauwen, alsof hij niet totaal onder de indruk is van het hele gebeuren.

Dat lukt niet. Iedereen ziet een Franse jongen van 23 die totaal flabbergasted is dat hij naast dé Tadej Pogacar zit en ook nog eens snoep van hem kreeg.

Misschien is het wat te veel van het goede om verregaande conclusies aan zo'n filmpje te verbinden, maar toch wordt er voor mij iets groters uit duidelijk. De één haalt het uit het allesverslindende tempo waarmee Pogacar en Vingegaard zondag op Plateau de Beille langs de vroege vluchters zoefden alsof ze niet bestonden, ik haal het uit dit filmpje: er is wielrennen voor gewone stervelingen en er is wielrennen voor Pogacar en kornuiten. Die twee hebben weinig met elkaar te maken.