Thijs Zonneveld verkent olympisch parkoers: 'Merendeel is denderen door de stad, één lang recht stuk om achtervolging op te zetten'

De journalist annex analist van het Algemeen Dagblad en de wegwielrenner annex gravelaar van Beat Cycling reed het finale rondje in Parijs. Zonneveld schreef op X wat hem opviel aan het parkoers.

"Deed een ritje over de finaleronde van de wegritten. Een soort toeristische route langs alle landmarks van Parijs, maar dan wel over een soort kermiskoersparcours. Drie klimmetjes, waarvan de eerste en lastigste van Moulin Rouge naar Montmartre. De klim is een soort Eikenberg maar dan tussen de terrassen door."

Deed een ritje over het finalerondje van de wegritten. Een soort toeristische route langs alle landmarks van Parijs, maar dan wel over een soort kermiskoersparcours. Drie klimmetjes, waarvan de eerste en lastigste van Moulin Rouge naar Montmartre. pic.twitter.com/9B0L9voxty

— Thijs Zonneveld (@thijszonneveld) July 31, 2024

Wat volgt is complete chaos, aldus Zonneveld. "Op, af, draaien, keren, kasseitjes. Er is eigenlijk maar één lang recht stuk waar je makkelijk kunt opschuiven of een achtervolging kunt organiseren. Merendeel van de route is denderen door de stad, of over de stoep."

Herhaling

De andere klimmetjes zijn niet enorm uitdagend. "De andere twee klimmetjes zijn niet heel steil of lastig, gaat meer over de herhaling van de inspanningen denk ik. Er is nauwelijks ruimte om even bij te komen. Ook in de afdalingen moet je continu opletten voor bochten, putten en kasseitjes."

"Al met al lijkt het een beetje op het WK-parcours in Glasgow of een kruising tussen De Ronde van Vlaanderen, San Remo en de kermiskoerskoers van Koekwauzerveen. Als ze vroeg beginnen te koersen, is het heel selectief."

De gegevens van de Montmartre-klim zijn als volgt: één kilometer aan 6,5 procent. De top van de laatste passage ligt op een kleine tien kilometer van de meet.