Kool: 'Ik kon het hele seizoen niet goed ademhalen'

"Het is een beetje gecompliceerd om uit te leggen, maar m'n longen zaten vast. Daardoor had ik telkens veel moeite met ademhalen als er op de limiet gekoerst werd. Heel lang konden we er niet precies de vinger op leggen, maar na langdurig bezoek aan de fysiotherapeut en de chiropraktor is het probleem nu verholpen. Eindelijk voel ik me weer mezelf!", straalde Kool na afloop in haar gele trui.

Kool zag in de sprint niet precies wat er gebeurde met haar grote rivaal Lorena Wiebes. "Ik wist dat de finishstraat een lange rechte weg was en dat timing cruciaal was. Ik verloor een ploegmaatje in de aanloop naar de sprint maar dat maakte uiteindelijk niet zoveel uit. Ik merkt wel dat er een beetje chaos was naast me maar ik zag niet wat er gebeurde met Lorena Wiebes. Uiteindelijk ging ik aan en hoewel het nog lang was tot de streep haalde ik het."

Morgen gaat ze in de tweede etappe van Dordrecht naar Rotterdam met een getergde Wiebes te maken krijgen. "Dit jaar heeft Lorena bijna alle sprints gewonnen, maar ik wil niet teveel naar andere renners kijken. In een sprint moet je vooral je eigen weg gaan. Ik ben vaak tweede geworden dit jaar achter Lorena, maar toen was ik nooit de beste versie van mezelf. Dat is de grootste winst van vandaag."

Familie en vrienden stonden Kool op te wachten vandaag aan de finish in Kijkduin. Maar eentje mist er. Haar grootvader en tevens haar grootste fan stierf drie jaar geleden. Kool wil deze gele trui aan hem opdragen. "Hij was altijd zo trots op mij. Zelfs als ik laatste werd stond hij te huilen van trots. Ik belde hem altijd na de koers en ik weet dat mijn oma een zware tijd doormaakt zonder hem. Deze zege is voor hen."