Vrouwenteams, letten jullie op: ene Illi Gardner rijdt alle Strava-koms van Van Vleuten uit de boeken op een 'oud brik'

'Als het niet op Strava staat, is het niet gebeurd'. Het is een veel gebezigde uitspraak onder wielrenners die zweren bij het sociale fietsplatform waarmee je al je ritten kunt uploaden naar de digitale wereld. Op Strava zijn KOM's ook belangrijk. Een Welshe 24-jarige wielrenster heeft er haar missie van gemaakt. Zoveel mogelijk kommetjes pakken. En dat lukt Illi Gardner.

Illi Gardner, KOM-hunter

De Welshe is op dit moment in Italië en daar is nog wat imposante KOMs aan het toevoegen aan haar kroontjeslijst (wie KOM heeft op een Strava-segment krijgt een virtueel kroontje). Ze heeft er al meer dan 9.000 (!) op haar naam staan, maar sinds deze week staan er nog een paar mooie namen bij.

Zo pakte ze onlangs de KOM op de Stelvio en de Passo Giau. Haar meest recente verovering is de Monte Zoncolan, waar ze het record afpakte van niemand minder dan... Annemiek van Vleuten.

Op het officiële Strava-segment van 7,7 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 14,2 procent was ze maar liefst anderhalve minuut sneller dan de tijd die Annemiek van Vleuten neerzette in de Giro Donne van 2018.

Nu zijn er natuurlijk wel wat voorbehouden te maken. Van Vleuten zette haar tijd neer in een koers die veel langer was dan alleen de rit van Gardner, die puur bedoeld was om de KOM* aan te vallen. (*Eigenlijk de QOM, Queen Of the Mountain, het predicaat voor de snelste vrouw op een segment.)

Gardner doet haar recordritten ook op een fiets die niet helemaal state-of-the-art oogt, maar het zou heel goed kunnen dat dit 'oude brik' lichter is dan het UCI-minimumgewicht van 6,7 kilo. Maar toch: Gardner kan hard een berg opfietsen, zoveel is wel duidelijk.

Gardner in het vrouwenprofpeloton?

De vrouwenploegen die nog op zoek zijn naar een sterke klimster kunnen hun slag slaan, zou je zeggen. Maar dat ligt toch wat gecompliceerder, want Gardner is juist in 2021 gestopt met wielrennen in wedstrijdverband.

Op de website van Strava vertelt ze erover. "Ik zat in een UCI-team, we reden koersen in Europa en op andere plekken, maar ik ben ermee gestopt. Toen ik afstudeerde aan de universiteit realiseerde ik me dat ik eigenlijk nooit echt genoot van de wedstrijden. Ik dacht eerlijk gezegd al een tijdje aan stoppen. In 2021 kwam het allemaal bij elkaar."

"Wellicht lijkt het een vreemd moment om te stoppen, maar ik vind het echt niet meer leuk en geniet nu veel meer van het fietsen tegen een berg op. Ik hou van de eenvoud ervan: alleen jij tegen de berg", legt ze uit.