In de nieuwe Wieler Revue, die hier te bestellen is, lees je het hele interview met Thijs Zonneveld, waarvan onderstaande tekst een fragment is. Verder hebben we aandacht voor de jonge Nederlanders Tijmen Graat, Darren van Bekkum en Huub Artz, togen we naar België om na te gaan hoe het komt dat ze daar zoveel talent hebben en spraken we met Pauliena Rooijakkers.
Zonneveld
We legden Zonneveld de stelling voor 'We moeten ons opmaken voor een tijd waarin een Nederlandse top 10-notering al heel wat is'. De journalist is het daarmee eens. Wat dat betreft is de toekomst niet rooskleurig voor het Nederlandse wielrennen. Uiteraard zijn er nog wel talenten, maar structureel is er een probleem legt Zonneveld uit. Hij haalt een nieuw initiatief aan.
"In Nederland zijn ze begonnen met CyclingClassNL. Ik vind het goed dat er tijd en geld wordt gestoken in de opleiding van jonge renners, maar wat ze in feite doen is het kleine vijvertje zo goed mogelijk benutten, maar de oplossing zit ‘m veel meer in het vergroten van de vijver. Dat beseffen ze daar ook."
"Ze gaan bijvoorbeeld met de academie naar scholen. Dat is een goede ontwikkeling, maar ook een druppel op een gloeiende plaat. CyclingClassNL is zo zuinig mogelijk zijn op die paar talenten die we hebben. Geboren uit nood en dat maakt het niet meteen het allerbeste idee."
Bijna-crisis
Het afgelopen decennium hadden we weinig te klagen over Nederlands wielersucces. Dat was in hoge mate te danken aan het Rabobank-wielerplan dat het Nederlandse wielrennen er weer wat bovenop hielp. Volgens Zonneveld zijn die effecten nu wel weggeëbd.
"We zijn steeds afhankelijker van een paar individuen. Bij de vrouwen komt dat minder aan de oppervlakte, maar bij de mannen zie je het nu al. Kijk naar wie de punten scoren. Dat zijn maar een paar renners. Denk Mathieu van der Poel weg en dan heb je in één keer een bijna-crisis. Olav Kooij is een toptalent, maar ik denk dat we over een paar jaar gaan beseffen hoe bijzonder die periode van 2013 tot en met 2023 was."
Den Haag weigert
Een oplossing voor het probleem is niet eenvoudig. De structuur is er simpelweg niet (meer) in Nederland. Maar Zonneveld heeft wel wat ideeën over hoe je weer stappen kan maken. De politiek komt er niet best vanaf...
"Je moet ook nadenken over licentiestructuren. Waarom moet je per se een licentie hebben om aan een bepaalde wedstrijd mee te doen? Is dat niet anders op te lossen? Kunnen we wedstrijden in de buurt makkelijker maken? Moeten we meer naar plaatselijke rondjes toe? Dat zijn allemaal vragen. Het is een groot probleem waarvoor je ook steun nodig hebt vanuit de politiek. Die is er nu simpelweg niet."
"Neem het hele probleem met politiemotoren. Als we zelfs dat niet kunnen oplossen… Sterker nog, de oplossing is er al, maar Den Haag weigert een handtekening te zetten. Wedstrijdorganisatoren zeggen ook met burgermotards te kunnen werken, maar daarvoor moet de wet aangepast worden, zodat zij net als in België het verkeer mogen stoppen. Dat maakt je minder afhankelijk van de politie. Dat is voor een zeer beperkt aantal koersen, maar omdat Den Haag weigert, zie je de ene na de andere wedstrijd kapotgaan.”
- Cor Vos