Florian Sénéchal ging er mentaal helemaal aan onderdoor dit seizoen: 'Dacht eraan mijn carriere te beëindigen' 

Het is augustus 2020 en het wielerseizoen begint na de gedwongen coronabreak weer met de bijzondere kalender. De Ronde van Polen blijft wel op z'n vertrouwde plekkie en we weten allemaal wat daarin gebeurde: Fabio Jakobsen crashte keihard tegen de hekken en we vreesden allemaal voor z'n leven. Florian Sénéchal zag het van dichtbij gebeuren.

Sénéchal geen schim van zichzelf

De Fransman, toen ploeggenoot van Jakobsen bij Quick-Step, zag 'm voor dood op de grond liggen en redde min of meer z'n leven door eerste hulp te verlenen. Zelf zegt hij het niet in het interview met het Franse La Télégramme, maar het moet ongetwijfeld zo'n impact op hem hebben gemaakt dat het toch wel meespeelt in het verhaal dat hij nu vertelt.

Het ging namelijk niet goed met Florian Sénéchal. Hij vertrok bij Soudal Quick-Step maar was qua resultaten bij Arkea-B&B Hotels geen schim van zichzelf. Een vijftiende plek in de eerste etappe van de Dauphiné was het beste resultaat voor de man die bijvoorbeeld La Samyn en een etappe in de Vuelta op z'n erelijst heeft staan.

Geen schim meer van zichzelf en angst in peloton

In het interview vertel Sénéchal wat debet is geweest aan die malaise. Het trauma van de val van Jakobsen is niet de directe aanleiding. Die ligt veel simpeler: twee gebroken sleutelbenen vlak na elkaar. Hij was net van de ene breuk hersteld of hij brak datzelfde sleutelbeen weer.

Hij durfde vanaf dat moment niet meer te vechten voor z'n plekje voorin het peloton, zo doet Sénéchal uit de doeken. "Ik verloor mijn zelfvertrouwen volledig. Ik wist niet meer hoe ik moest koersen, hoe ik moest fietsen", doet de Fransman uit de doeken.

Mentale problemen

Het ging van kwaad tot erger met de mentale gesteldheid van Sénéchal. Hij had er niet alleen op de fiets last van. "Ik heb sinds ik prof ben geworden nog nooit zoiets meegemaakt. Ik heb nog nooit zo diep gezeten. Ik bereikte een dieptepunt. Zonder de mensen rondom mij en de hulp van het team was ik kopje onder gegaan. Het ging op mentaal vlak niet meer."

Sénéchal kwam zelfs dicht bij een ingrijpend besluit. "Ik dacht eraan om mijn carrière te beëindigen. Ik was dicht bij een burn-out, was gevoelig voor alles, ik wilde alles opgeven. Ik was de weg kwijt."

Maar inmiddels gaat het gelukkig weer beter en kijkt hij vol goede moed naar het nieuwe jaar. "In 2025 ben ik uit op revanche, ik heb geen andere keus. De teller staat weer op nul."