Laurens De Vreese beschrijft andere kant van Vinokourov: 'Niemand wachtte op de top, behalve Vinokourov met een vestje'

Astana Qazaqstan Team-manager Alexandre Vinokourov wordt in Nederland en België regelmatig geportretteerd als een koelbloedige en keiharde baas. Mede door deze geniale anekdote van Thijs Zonneveld.

Vuelta 2017

Voor de renners van zijn ploeg, in 2025 zijn dat met Wout Poels, Darren van Bekkum, Mike Teunissen, Cees Bol en Ide Schelling onder meer vijf Nederlanders, is Vinokourov anders. Dat vertelt ex-prof Laurens De Vreese, die van 2015 tot en met 2020 voor de ploeg van Vinokourov reed, in de podcast De Koffiestop.

Dat vertelt hij aan de hand van een anekdote uit de Vuelta a España 2017. "Hij is iemand die veel waardering heeft voor het werk dat je doet. In de Vuelta van 2017 reed ik me uit de naad voor Miguel Ángel López. Op Sierra Nevada kwam ik op zo'n 35 minuten binnen, omdat ik al vanaf begin af aan moest werken. Als je dat hebt gedaan, moet je nog op tijd binnen zien te komen."

Top Sierra Nevada

Op de top van Sierra Nevada was weinig meer te beleven. "Iedereen was weg, behalve Vinokourov, die daar met een vestje en hersteldrank voor je staat. Dat is me altijd bijgebleven en zorgt ervoor dat je met plezier voor zo'n iemand werkt. Een mooi teken van wederzijds respect."

Soms heeft De Vreese nog contact met de familie Vinokourov. "Voor zijn verjaardag stuur ik hem nog weleens een bericht, of tijdens een uitzonderlijke situatie. Zijn twee zoontjes fietsen ook. De een is iets beter dan de ander. Hij had ze graag allebei gezien bij de profploeg van Astana."

Enkel Nicolas heeft het (voorlopig) tot het profteam geschopt, Alexandre junior reed vorig jaar voor de opleidingsploeg. "Ik kom ook goed overeen met zijn zoontjes. Niet dat ik veel contact heb, maar om het halfjaar hoor ik nog weleens uit dat kamp."