Bradley Wiggins over seksueel misbruik, depressies en de relatie met zijn vader: 'Ik heb de duistere kern van de wereld gezien'

Het leven van Bradley Wiggins schiet alle kanten op. Op de fiets was hij zeer gedisciplineerd en uiterst succesvol, naast de fiets allerminst. De Britse oud-Tourwinnaar was na zijn profloopbaan manisch depressief, gebruikte drank en drugs, werd geweldadig en werkte zichzelf diep in de schulden. Problemen die allemaal te herleiden zijn naar zijn jeugd.

Wiggins groeide op zonder vader en werd in zijn tienerjaren seksueel misbruikt. Deze dikke krassen op zijn ziel zorgden voor depressies en veroorzaakten mede de problemen waar hij na zijn wielerloopbaan mee te kampen had - en in sommige gevallen nog steeds heeft.

In de podcast High Performance spreekt Wiggo er openhartig over. De podcast komt volgende week pas uit op Spotify, maar de hosts plaatsen alvast een voorproefje op sociale media.

Seksueel misbruik

"Toen ik met pensioen ging, had ik een afkeer van fietsen", wordt Wiggins geciteerd. "Ik was mijn liefde voor het fietsen kwijt. Ik gaf het fietsen de schuld. Het was de reden dat ik mijn misbruiker ontmoette."

"Ik ben drie jaar lang seksueel misbruikt door mijn eerste coach, tussen mijn 13e en 16e jaar. Ik begin dat nu te accepteren, nadat ik het 30 jaar lang heb genegeerd. Fietsen was de grootste afleiding die ik had kunnen hebben", sprak de voormalige kopman van Team Sky.

Relatie met zijn vader

"Ik heb extreme hoogtepunten meegemaakt dankzij mijn successen en andere aspecten van mijn leven", gaat Wiggins verder. "Maar ik heb, net als velen, ook de andere kant van het spectrum ervaren. Het heeft allemaal te maken met mijn vader."

Net als Bradley was ook vader Gary Wiggins een professioneel wielrenner. De geboren Australiër was vooral op de baan succesvol. Hij werd Europees kampioen koppelkoers in 1984 samen met Anthony Doyle.

Met diezelfde landgenoot won hij een jaar nadien de Zesdaagse van Bremen. Zo succesvol als zijn zoon op de weg was hij uiteindelijk niet, maar ook Gary Wiggins werkte zichzelf via drank en drugs in de problemen.

"Hij was er niet toen ik opgroeide", vertelt de olympisch kampioen tijdrijden van de Spelen in Londen 2012. "Mijn vader verliet ons toen ik één jaar oud was, en ik ontmoette hem pas toen ik 19 was. Ik had wrok naar hem, naar de familie waarin ik opgroeide, naar de dingen die ik als kind zag en het gevoel van verlatingsangst."

"Toch was ik blij om in zijn schaduw te kunnen staan. Binnen een week na onze ontmoeting zei hij: 'Je zult nooit zo goed worden als je ouwe heer.' Dat dreef me jarenlang, maar het breekt nog steeds mijn hart", klinkt het. "Hij kwam terug in mijn leven omdat ik succesvol was, maar hij kon het niet verdragen dat ik net zo succesvol was geworden als hij."

In 2008 werd Gary Wiggins vermoord, vermodelijke na een gevecht. Hij werd dood gevonden op straat in het Australische Aberdeen. "Ik heb altijd gewenst dat hij er nog was. Ik begon met fietsen omdat hij professioneel fietser was", aldus Wiggins junior.

Depressies

Tot slot sprak Wiggins over de depressies waarmee hij te kampen had na zijn actieve wielercarrière. "Ik heb de duistere kern van de wereld gezien", zei de Brit die zijn fiets in 2015 aan de wilgen hing.

"De afgelopen vijf jaar heb ik mijn hoofd op orde gekregen. Eerlijk gezegd ben ik nu op het beste punt in mijn leven sinds 44 jaar. Ik heb eindelijk de verantwoordelijkheid genomen voor mijn eigen leven."

"Je besteedt veel tijd aan het bedenken van allerlei redenen waarom je bent zoals je bent. Maar uiteindelijk moet je accepteren dat dat is wat je maakt tot de persoon die je vandaag de dag bent", eindigt Wiggins wijs.