WK para-cycling: deze Nederlandse wereldtoppers gaan voor goud in Italië

Morgen beginnen in het Italiaanse Maniago de wereldkampioenschappen para-cycling. Na het succesvolle WK van vorig jaar en de recentelijke goede prestaties wordt er veel verwacht van de equipe. Wij stellen de Nederlandse selectie graag aan u voor.

Jetze Plat, Tim de Vries en Carmen Koedood

De wereldkampioenschappen para-cycling in Pietermaritzburg waren de meest succesvolle ooit de Nederlandse selectie. Vooraf hoopte KNWU-bondscoach Eelke van der Wal op twee wereldtitels. Het werden er uiteindelijk zes. Er werden in totaal zestien podiumplaatsen behaald door de oranjeklanten. De verwachtingen zijn dus hooggespannen. Van donderdag 2 augustus tot en met zondag 5 augustus wordt er in en om Maniago gestreden om nieuwe titels en truien.

Vlak is het zeker niet in het Italiaanse land. Integendeel. In de ronde van 13,6 kilometer moeten heel wat hoogtemeters worden overwonnen. Laura de Vaan omschrijft het parkoers als zwaar: "De meeste hoogtemeters zitten in de eerste helft. De klimmetjes die erin zitten zijn niet super steil of lang, maar maken het wel tot een pittig en uitdagend parcours. En waar geklommen wordt, moet je natuurlijk ook weer dalen. Er zitten dus ook heel snelle stukken in het parcours."

Bondscoach Eelke van der Wal sprak in zijn perspraatje van een geslaagde generale afgelopen maand in Emmen. "Met 19 medailles, waarvan 12 met een gouden kleur, verwacht ik dat veel van onze atleten meedoen voor het podium en de winst. Zoals met uittredende kampioenen, Daniel Abraham (cycling) en in de handbike discipline, Tim de Vries, Jetze Plat en Carmen Koedood", aldus Eelke van der Wal.

Kortom: hoog tijd om de selectie eens onder de loep te nemen. Dan weet u wie er allemaal op truienjacht gaan.

Caroline Groot (C5)

Deze twintigjarige Andijkse fietst nog niet heel lang. Ze leek namelijk op weg naar de schaatstop, maar een onderbeenblessure besliste daar anders over. Op de fiets redt ze zich trouwens ook aardig. Bij haar eerste WK op de baan veroverde ze pardoes twee gouden medailles. Ze vertelde vlak na het succesvolle WK tegen Wieler Revue dat het rijden op de weg haar niet zo ligt, maar daar is weinig van te merken als je kijkt naar uitslagen.

De rappe Noord-Hollandse werd afgelopen maand zelfs tweede bij de wereldbeker in Emmen. Goed, de wereldtitel is misschien nog wat hoog gegrepen, maar een medaille zou er op haar eerste WK op de weg zeker kunnen inzitten voor Groot.

Daniel Abraham Gebru (C5)

Niet alleen de winnaar van Paralympisch goud na één van de meest bizarre finishes ooit. De renner van BEAT Cycling Club verdedigt in Italië namelijk zijn wereldtitel tegen de klok. In Emmen toonde hij met een eerste plaats alvast dat het met zijn tijdritvorm wel goed is gesteld. Kan Daniel Abraham Gebru in de wegwedstrijd beter doen dan zijn elfde plaats van vorig jaar?

Martin van de Pol (C5)

Een naam die veel schaatsliefhebbers nog wel wat zal zeggen. Een horrorcrash tijdens een marathon maakte bijna een einde aan zijn leven. Gelukkig kwam het niet zover, maar Van de Pol moest zijn schaatsen wel opbrengen. Intussen is de man uit Barneveld een vaste waarde in het paracyclisme. Met een wereldbekerzege in Oostende, de nationale titel in het tijdrijden en een tweede stek bij de wereldbeker in Emmen liet hij zien dat de 27-jarige hoge ogen kan gooien.

Stijn Boersma (C3)

Het bescheiden Spankeren vaardigt met Boersma één oranjeklant af. De regerend Nederlands kampioen tijdrijden bleek tijdens de wereldbekers nog niet rijp voor een podiumplaats. Met het oog op de Paralympische spelen van Tokyo zal de WK in Maniago vooral weer een belangrijk leermoment zijn voor de Gelderse atleet. Een goed resultaat zou mooi meegenomen zijn.

Carmen Koedood (H2)

Handbikester kunnen we in het geval van Carmen Koedood op twee manieren uitleggen. In haar categorie is ze bijna onverslaanbaar. Vorig jaar behaalde ze al de dubbel tijdens het WK en de verwachtingen zijn dit jaar weer hooggespannen. Ze is in ieder geval verzekerd van een medaille, met Mikyoung Jeon staat er slechts één concurrente aan de start in beide wedstrijden. De vraag is: welke kleur?

Jennette Jansen (H4)

Vorig seizoen nog winnares van tweemaal brons in de H5-klasse, dit jaar komt ze na een herkeuring uit in de H4-categorie. De vijftigjarige uit Westerhaar wordt gezien als grote kanshebber, en hiervan getuige drie wereldbekerzeges dit jaar. 

Laura de Vaan (H5)

Twee keer zilver was er afgelopen jaar in Pietermaritzburg weggelegd voor de handbikester uit Den Bosch. Ook dit jaar geldt de 37-jarige als serieuze kanshebster voor de medailles. Net als Jansen, vorig jaar nog haar directe concurrente, was ze al winnares van drie World Cups.

De promovenda aan de Radboud Universiteit Nijmegen heeft al enkele regenboogtruien in haar prijzenkast liggen en in Maniago weet ze ook al wat winnen is. Haar grootste concurrente? De Duitse paralympische legende Andrea Eskau, die zowel op zomer- als winterspelen in titels grossiert. Weet De Vaan haar weet te verslaan, dan lijkt de titel voor het grijpen te liggen. 

Mark Mekenkamp (H3)

Vorig jaar werd de 45-jarige Mekenkamp in zijn derde seizoen als wedstrijdrijder tot zijn eigen stomme verbazing geselecteerd voor de mondiale titelstrijd in Zuid-Afrika. Ziekte gooide roet in het eten, waardoor er niet meer dan twee zeventiende plaatsen waren voor de Saasvelder. Dit jaar hoopt hij te laten zien dat hij topfit tot veel meer in staat is. Zijn nationale titel tijdrijden en de vijfde plek in de wereldbeker in Emmen in de race tegen de klok geven vertrouwen.

Jetze Plat (H4)

Paralympisch sporter van 2017 en titelverdediger in zowel de tijdrit als de wegrit. Gezegend met armen die maar mokerslagen kunnen blijven uitdelen. Alles waar Jetze Plat ook maar in de buurt komt lijkt in 24 karaats goud te veranderen. Dit jaar is hij nog ongeslagen. Kortom: Jetze Plat is topfavoriet numero uno. En daarom zal het juist heel bijzonder zijn als de 27-jarige opnieuw met twee regenboogtruien in zijn koffer terug naar huis mag.

Geert Schipper (H4)

Het is bijna ondankbaar om in dezelfde klasse als Jetze Plat uit te moeten komen, maar desondanks zijn er nog medailles te verdienen. En die medailles zouden zomaar eens naar Geert Schipper uit Spanbroek kunnen gaan. Hij is intussen veertig jaar, maar sleet zit er nog niet op, getuige zijn succesvolle aanval op het werelduurrecord in Alkmaar en de wereldbekerwinst in Emmen. Kortom: ook voor Schipper is er zeker hoop op eremetaal.

Mitch Valize (H5)

Een nieuw talent in de stal van Van der Wal. De 23-jarige man uit Heerlen heeft van WK-deelname zijn hoofddoel gemaakt, en daarin slaagde hij glansrijk. Tot zijn eigen verbazing sprintte hij onlangs in Emmen naar de tweede plaats achter Tim de Vries. Tja, als dat geen opsteker is richting het WK... Daarnaast zegt hij zelf dat klimmen wel zijn ding is. Kan hij het de titelverdediger misschien al moeilijk gaan maken of offert hij zijn kansen nu nog op?

Tim de Vries (H5)

In de tijdrit moest Tim de Vries het vorig jaar nipt afleggen tegen de voormalige Formule 1-coureur Alessandro Zanardi, maar in de wegwedstrijd waren de rollen juist omgedraaid. De Vries nam de maat van de Italiaanse legende en hij sleepte zo zijn eerste wereldtitel in de wacht.

Dit jaar wint De Vries zo'n beetje alles wat los en vast zit. De vraag lijkt dus eerder: wie wordt er tweede? Maar het krachtmens uit Vinkeveen zal zich niet rijk rekenen. Hij zal zich dubbelvouwen tot aan de streep.

Johan Reekers (H5)

De Pater Familias van de KNWU-equipe die zowel bij het zitvolleybal als op de handbike al Paralympisch eremetaal veroverde. Dit seizoen liet de Twent met een podiumplaats in Oostende zien nog altijd om de prijzen mee te kunnen strijden. En vorig jaar was er brons op het WK. Een nieuwe medaille zou verrassend zijn, maar het is zeker niet ondenkbaar.

Stephen de Vries en Patrick Bos  (piloot)

Samen met Patrick Bos verzamelde deze man uit Gouda al een wereldtitel en een Paralympische bronzen plak op de baan. De weg lijkt iets minder in het voordeel van De Vries - die heel beperkt zicht heeft -  maar een deftige ereklassering ​​​​​​moet mogelijk zijn. ​Of weet hij net als eerder dit seizoen in Oostende te verrassen met een plek op het podium? Aan piloot Patrick Bos zal het vermoedelijk in ieder geval niet liggen, hij stond in België namelijk al op één, toen hij met Tristan Bangma een koppel vormde.

Tristan Bangma en Cor van Leeuwen (piloot)

Samen met Teun Mulder reed Tristan Bangma naar goud in Rio de Janeiro. Bangma moet het dit WK met Cor van Leeuwen zien te rooien. De Fries won met Patrick Bos al een wereldbeker, en mede daarom staat hij bovenaan in de UCI-ranking. Het doel? Een medaille, al heeft Bangma natuurlijk een voorkeur voor goud. Dat zou een verbetering van de prestatie van 2017 betekenen, toen de man uit Donkerbroek tweede werd in de wegwedstrijd en vierde werd in de tijdrit.

Vincent Ter Schure en Timo Fransen (piloot)

Maar ook dit laatste duo mag dromen van succes. Ter Schure en Fransen behaalden in 2016 al goud in Rio en de prestaties tijdens de Drentse wereldbekermanche (twee keer winst) toonden na een lastige winter aan dat het met de vorm wel goed zit. Ook met het oog op de WK van 2018 in - jawel - Emmen geeft dat vertrouwen. Maar eerst moet er gekoerst worden in Italië. 

De WK para-cycling zijn live te volgen via http://www.maniago2018.it. Op vrijdag en zaterdag wordt er tussen 10.00 en 16.00 uur gestreden om tijdrittitels. De wegritten vinden zowel op zaterdag als zondag plaats tussen 08.00 en 19.00 uur.

Wieler Revue zal u uiteraard van alle Nederlandse successen op de hoogte houden.