Groenewegen: 'Ik wil gewoon zo veel mogelijk winnen'

Dylan Groenewegen (24) was dit jaar met 9 overwinningen één van de meest succesvolle Nederlandse renners. We kijken in onze Tour-special in een uitgebreid interview met Dylan uit naar de Tour de France.

Groenewegen
  • Afbeelding van Dylan Groenewegen Dylan Groenewegen

Thuis in Abcoude wordt hij ‘meneer-ik-wil-geen-hond’ genoemd. Op het social media-account van vriendin Nine schittert Dylan Groenewegen de laatste weken met een piepklein hondje, Bink genaamd, terwijl hij altijd heeft gezegd dat er bij hem thuis geen hond binnen zou komen. Een hond, dat was maar vies.

Tekst: Mark van den Heuvel

Vandaar dus dat ‘meneer-ik-wil-geen-hond’.

“Ik heb altijd tegen mijn vriendin gezegd: ik neem nooit een hond en nu loopt er dus een hond in huis. Mijn vriendin wou echt al heel lang een hond en had al talloze hints gegeven. Bij haar thuis hadden ze vroeger altijd honden. Maar ik ben meer een kattenman, ben altijd een beetje bang voor honden geweest zelfs”, zegt de sprinter.

“Ik zocht op Google naar pomeriaan en toen kwam deze tevoorschijn. Toch wel een geinig beestje, dacht ik. En zei tegen mijn vriendin: ‘kom op, we gaan een hondje halen.’ Ik heb het zelf voorgesteld. Een soort van cadeautje, ja. En ik moet eerlijk zeggen, het is een ontzettend grappig beestje. Zo zie je maar hoe een mens kan veranderen. En nu heeft mijn vriendin altijd gezelschap. Het is toch wel een beetje eenzaam in huis, als ik weg ben.”

Je bent bang voor honden?

“Ja, een beetje wel, voor grote honden vooral. Toen ik klein was ben ik keer van m’n fiets geduwd door een Rottweiler, die wou spelen. Hij begon me overal te likken, maar als klein jongetje met zo’n grote kop boven je, dan schrik je toch wel even. En dat voelen ze blijkbaar. Ik kwam een keer bij Lars Boom thuis, die heeft ook een grote hond en die kwam meteen achter me aan. Ik wegrennen… Dat vinden ze alleen maar leuk natuurlijk. Voor Binkie blijf ik staan, maar met zulke honden ga ik er vandoor.”

Je reed je eerste Tour de France al toen je 23 was, waarom?

“Dat was goed voor het gewenningsproces. Veel mensen zeiden: het is te vroeg, maar ik vond het zelf ook een goed idee, je moet een keer gezien hebben hoe het is. Ik weet nog dat ik een beetje ziekjes aan de Tour begon, in 2016, maar ik voelde meteen aan alles: dít is de koers waar het om gaat. En een jaar later winnen we een etappe, op één van de mooiste plekken waar je kan winnen als sprinter. Dus denk ik achteraf, dat hebben we goed opgebouwd.”

Twee keer zesde, één keer vijfde, één keer derde en één keer tweede, er zat een gedegen opbouw in de Tour van vorig jaar, die leidde naar je ultieme sprintzege op de Champs Élysées. Missie geslaagd.

“Scoren in de Tour is altijd mijn doel geweest. Dat idee, een Tour-etappe winnen, heeft van jongs af aan in mijn hoofd gezeten. Als dat dan ook gebeurt, op de laatste dag in Parijs, één van de beste plekken waar je kan winnen als sprinter, dan gaat er echt een droom in vervulling. Dus ja, dat was wel één van de mooiste ooit.”

Rij je deze zomer ook voor de groene trui in de Tour?

“Nee. Ik begin met rit één. Die wil ik winnen. En daarna hoop ik zoveel mogelijk te winnen. Of de groene trui eventueel in zicht komt, zien we dan wel weer.  Maar met Matthews en Sagan, die ook in de bergen uit de voeten kunnen, is de concurrentie heel zwaar. Dat gaat mij niet lukken, waarschijnlijk, dus wordt het een lastig verhaal. Het is eigenlijk best raar dat de groene trui niet naar de beste sprinter gaat.”

Zou het ooit een doel kunnen worden?

“Ja, waarom niet? Maar een ‘doel’ is misschien een te groot woord.  Ik wilde altijd in Parijs winnen, dat idee zat al heel lang in m’n hoofd, dat was echt een doel. Dat heb ik dus niet echt met de groene  trui.”

Wat blijft er nog te dromen over?

“Ik ga niet zeggen dat ik klaar ben… Ik wil gewoon zoveel mogelijk winnen. Er blijven genoeg dingen over. Een WK-titel bijvoorbeeld. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Meer overwinningen in de Tour natuurlijk, dat blijft ook een doel.”

Meer lezen?

Het gehele interview met Dylan Groenewegen is te lezen in de Tour-special van Wieler Revue. Hij spreekt onder meer ook over waarom hij foto's van zijn braaksel naar trainer Merijn Zeeman stuurt. En wat Zeeman allemaal heeft betekend en nog steeds betekent in de ontwikkeling van Dylan als sprinter.

Voor maar €8,99 koop je de Tour-special hier online. Via deze link kun je zien waar hij in de winkel te koop is.