Wieler Revue Jaaroverzicht 2016: Sagan sluit af in Doha (Deel 39)

Het wegseizoen van het kalenderjaar 2016 zit erop. Wieler Revue blikt graag met u terug, van januari tot oktober. Wie werd wereldkampioen in Qatar?

Het wielerseizoen kent met de Japan Cup een traditioneel einde van de belangrijke internationale koersen. De renners beginnen vanaf november aan hun opbouw naar het seizoen 2017. Maar hoe verliep alles in 2016? Als u alweer bent vergeten wie in de belangrijkste koersen schone schijn maakten, bent u bij Wieler Revue aan het juiste adres. Wij blikken met tekst en beeld terug op de belangrijkste wielerwedstrijden van 2016. Daarbij komen zowel de mannen als vrouwen genoeg in het spotlight te staan.

De laatste

Het moment was eindelijk aangebroken: de wegrit voor mannen op het wereldkampioenschap was daar. Zes uur lang strijd om wie zich een jaar lang in de regenboogtrui mocht hijsen. De regenboogtrui die in 2016 zo in het zonnetje was gezet door Peter Sagan. De Slowaak had een geweldige erelijst kunnen voorleggen dit jaar. Gent-Wevelgem, de Ronde van Vlaanderen, twee etappes in de Rondes van Californië en Zwitserland, drie etappes en de groene trui in de Tour de France, de Grand Prix van Québec, het Europees kampioenschap, twee etappes in de Eneco Tour en de winst van het individuele klassement in de WorldTour. Dat was een hele mond vol.

Gek genoeg was de alleskunner niet voor iedereen de te kloppen man in Doha. Immers had de Slowaak vaker aangetoond ook gewoon een massasprint te kunnen winnen. En als het uitdraaide op waaiers, was hij er altijd bij. Toch werden viervoudig ritwinnaar in de Tour - dat is nogal wat - Mark Cavendish en André Greipel door de meesten naar voren geschoven als grootste kanshebber. De Brit had daarbij een streepje voorsprong op zijn oude ploeggenoot. De grootste vraag was vooraf niet wie de massasprint zou winnen, maar of het wel tot die massasprint zou leiden.

Nederland met twee kopmannen

Niki Terpstra was goed gehumeurd. Hij had goede herinneringen aan Qatar. En aan waaiers. "Ik ben in Noord-Holland opgegroeid. Daar waait de wind altijd en zijn de wegen vlak. Dit ligt me goed, ik kan de hoge snelheid goed aan", liet hij de NOS weten. "Je kan op dit parkoers niet rustig aan doen. Dat is een voordeel voor mij. Ik ben geen favoriet, maar het kan wel."

Indien de wedstrijd zich niet ontwikkelde naar de zin van Terpstra, moest Dylan Groenewegen voor succes zorgen. De Amsterdammer was vol vertrouwen. "Een man-tegen-man sprint is voor mij makkelijker. Iedereen zal het dan zelf moeten doen. Die chaotische sprints liggen me wel. Zo won ik ook een etappe in de Eneco Tour. Als we gaan sprinten, zal ik voor een medaille moeten zorgen."

Natural selection

Een traditioneel wereldkampioenschap ontvouwde zich in het eerste uur. Zeven exoten namen de benen. Met Nick Dougall en Natnaël Berhane (Dimension Data) zaten daar toch geen koekenbakkers tussen. Het draaide allemaal om de eerste wedstrijduren in de woestijn. Konden hier waaiers gevormd worden? Een keerpunt in de woestijn, op zo'n 180! kilometer van de finish was daarin belangrijk. Het werd een sprint naar die beruchte bocht rechtsaf. En daar begon de kermis.

[video mp4="https://cdn.pijper.io/source/wieler-revue/source/wielerrevue/2016/12/2016-World-Championships-This-is-how-the-race-was-won.mp4"][/video]

Een groep van 26 renners vormde zich aan de kop. België en Groot-Brittannië waren de grote initiatiefnemers in het vormen van de eerste waaier. België had zes renners van de 26 vertegenwoordigd. Tom Boonen en Greg van Avermaet, de twee grootste Belgische favorieten, zaten erbij. Mark Cavendish was er ook. Italië had met Giacomo Nizzolo en Elia Viviani twee sprinters. Noorwegen had drie renners voorin, waarbij sprinters Alexander Kristoff en Edvald Boasson Hagen. En dan was er nog ene Peter Sagan. Kon hij zijn wereldtitel prolongeren? Niki Terpstra was een Nederlander die bij de les was, net als Tom Leezer.

De achterliggende groepen werden in een mum van tijd op een onoverbrugbare achterstand gereden. De tweede groep, met daarbij een stel gefrustreerde Duitse sprinters (Marcel Kittel, André Greipel en de lek gereden John Degenkolb), draaide met drie minuten achterstand op de 26 het lokale parkoers op.

Numeriek voordeel?

De Belgen zaten dus met zes renners op 26, zoals dat in Vlaanderen mooi gezegd werd. Maar er stond geen wind op het plaatselijke parkoers, het was zo vlak als wat en iedere belangrijke renner had minstens één knecht bij zich. België kon het overtal niet heel erg goed uitspelen, vooral omdat Boonen en Van Avermaet het gat op de tweede groep zo veilig mogelijk wilden houden.

Dit leidde tot amper attractiviteit. Niki Terpstra moest dan nog uit zijn pijp komen. De Nederlander viel aan op vijf kilometer van de streep, maar het was getelefoneerd. Greg van Avermaet counterde met gemak, waarna een aantal pogingen spaak liepen. Tom Leezer kon dan alleen weg komen. De renner van LottoNL-Jumbo leek lang op weg naar een gigantische verrassing. Jurgen Roelandts moest al vroeg de achtervolging inzetten voor Tom Boonen. Het werd een knotsgekke finale.

[video mp4="https://cdn.pijper.io/source/wieler-revue/source/wielerrevue/2016/12/Peter-Sagan-World-Champion-2016-www.GoPlay.sk_.mp4"][/video]

En dit was dus de reden waarom Peter Sagan nooit niet bij de topfavorieten gerekend mocht worden op een wereldkampioenschap. Zelfs niet op een vlak kampioenschap. Waaiers? Dan zit Peter erbij. Sprintje? Kun je bij Peter ook op rekenen. Hij deed het gewoon, Sagan dook in een gat waar weinigen doorheen durfden te kruipen. Peter Sagan was voor het tweede jaar op rij wereldkampioen. Mark Cavendish werd tweede, Tom Boonen derde. Wat een podium.

Reacties

Leezer werd pas in de laatste halve kilometer teruggepakt door de rest van de kopgroep. Het was een bizarre koers voor de wereldkampioen stokbroden halen. Werd hij zelfs bijna wereldkampioen wielrennen! "Ik dacht eerst: zo dat is wel een mooi gat. Op 1200 meter had ik de wind even in m'n rug en kon ik enigszins op adem komen. Maar op achthonderd meter kreeg ik een klap van de wind. Je voelt je verkrampen en dan is het sprookje ineens uit. In die laatste kilometer heb ik wel even gedacht: het zal toch niet waar zijn."

Tom Boonen werd derde, maar geloofde wel degelijk dat hij de sprint kon winnen. "Met 1 man meer in de laatste kilometer moet ik de sprint altijd winnen", zei een aangeslagen Boonen na afloop. Het had er alle schijn van dat Boonen hiermee op Van Avermaet doelde die in de finale meer zijn eigen kans ging dan de sprint aantrekken voor Boonen. Vooraf waren Boonen en Van Avermaet beiden aangemerkt als kopman van de Belgische ploeg. van Avermaet eindigde uiteindelijk als tiende.

Mark Cavendish baalde het hardst van iedereen. In de sprint kon Cav het niet afmaken, al had dat zijn redenen. "Ik raakte ingesloten en dat is stom, want dat gebeurt me nooit. In de laatste meters kwam ik er toch langs, maar kon ik Peter niet meer achterhalen. Natuurlijk is Peter een grote naam, maar aan mijn benen lag het niet. Ik ben echt teleurgesteld met zilver, ook al zou ik er blij mee moeten zijn. Ik had moeten winnen."

Wereldkampioen

De slokop van 2016 had alle wielerharten opnieuw veroverd. Peter Sagan volgde zichzelf op als wereldkampioen. Na alweer een acrobatische sprint. Dat terwijl hij de laatste was die in de eerste waaier aansloot. "In de laatste honderden meters wist ik dat ik moest wachten, omdat er een beetje tegenwind stond. Ik had geluk dat Giacomo Nizzolo de deur niet dichtdeed, want anders was ik gevallen."

Hij nam ruim de tijd om zijn landgenoten te bedanken. "Ik ben erg blij met mijn tweede wereldtitel. Mijn grootste fans uit Slowakije zijn er. Hen ben ik uitermate dankbaar. Ik krijg er veel energie van. Ook moet ik mijn familie bedanken, die altijd achter me aan reizen. Michael Kolar en mijn broertje Juraj mag ik ook niet vergeten. Zij deden onvoorstelbaar veel werk, ik moest winnen voor alle mensen die me steunen."

Dat was het dan: het Wieler Revue Jaaroverzicht 2016. Van intens genot, tot soms verdriet, tot prachtige momenten voor een onvergetelijk wielerjaar. We hopen dat 2017 ons diezelfde emoties gaat brengen. Wieler Revue wenst u fijne Kerstdagen en alvast een gelukkig, gezond en allemachtig, wielerprachtig 2017!

Foto's: Cor Vos