André van den Ende

Column | Wielrennen, het gevaarlijkste beroep ter wereld: Wackermann, de helikopter en z'n nog ongeboren kleinkind

Onze redacteur vindt wielrennen één van de gevaarlijkste beroepen ter wereld. Hij verplaatst zich in Luca Wackerman, die later aan z'n kleinkind moet uitleggen hoe hij in de Giro van 2020 is uitgevallen...

André van den Ende

Na kort internetonderzoek blijken dit de gevaarlijkste beroepen ter wereld: politieman in Mexico, vrachtwagenchauffeur in Afrika, houthakker waar dan ook ter wereld, journalist in Syrië, en mijnwerker in China. Ik kan mij maar deels vinden in dit lijstje. Want tuurlijk, met een kettingzaag in de rondte zwaaien tussen de bomen of drugsbaronnen met een snor en een sombrero op een bekeuring geven zal best gevaarlijk zijn, maar wat te denken van op je fietsje stappen en in een profpeloton rondrijden?

Wat mij betreft hoort-ie er zeker bij. Deze Giro alleen al bewijst maar weer wat je allemaal kan gebeuren. Het gevaar komt letterlijk van alle kanten: van onder met bidons die niet meer openspringen als je eroverheen rijdt en van boven met helikopters.

Helikopters? Ja, helikopters. Luca Wackerman en Etienne van Empel werden maandag getorpedeerd door een paar hekken omdat er een helikopter te laag overvloog en de wind die dat veroorzaakte de hekken vlak voor de finish wegblies. Het zou een goede eerste scène zijn voor een nieuwe actiefilm van Michael Bay, de regisseur die pas 'cut' roept als er minstens zes ontploffingen hebben plaatsgevonden.

Only in Russia, je kent die frase wel als er weer eens beelden van een dashcam opduiken waarop een dronken Rus in string op de rug van een sabeltandtijger over de snelweg raast. Ik denk dat we zo zoetjesaan ook wel de frase Only in Pro Cycling kunnen introduceren. Want je kunt het zo gek niet verzinnen of het gebeurt in het profwielrennen. Alsof er een wrede wielergod kaartjes met willekeurige woorden erop pakt en die dan samenvoegt tot een gebeurtenis in het profpeloton: helikopter + hekken + dat kleine Italiaanse wijnploegje.

En daar lag Luca Wackermann, als zoveelste dit seizoen. Om het in een flauwe woordgrap samen te vatten: hij was nog net maar net wakker man; het scheelde niet veel. De Italiaan herkende bijvoorbeeld z'n ploegleider niet meer. Hersenschudding dus. In het ziekenhuis bleek hij ook nog eens zo ongeveer alles in het lijf gebroken te hebben wat een mens kan breken.

Ik moest denken aan Kerstmis 2061. De hele familie Wackermann aan de dis rondom het gourmetstel - dat doen Italianen waarschijnlijk niet met Kerst, maar in mijn fantasie dus mooi wel even! Luca is inmiddels opa van drie kleinkinderen. De oudste vraagt aan opa Wackermann over de Giro van 2020: "Waarom, heb je die niet uitgereden?"

Opa Luca zucht diep, gooit nog eens een slavink (fringuello schiavo) op de grillplaat en antwoordt: "Nou, kleinkind, dat zit zo: er vloog een helikopter heel laag over en toen waaiden de hekken zo in opa's gezicht en moest hij naar het ziekenhuis." "Tuurlijk, opa..."

Pelotonpraat
  • Twitter Vini Zabù