De beelden van de blijdschap van Taco van der Hoorn waren van een pure schoonheid. Dat kwam omdat hij zojuist een waar kunststukje had afgeleverd met z'n solo uit de vroege vlucht in de derde etappe van de Giro, maar er zal in die blijdschap (en het ongeloof) toch ook de emotie hebben gezeten van de roerige periode die hij al achter zich heeft. Van 'kasplantje' tot etappewinnaar in de Giro..
27 jaar geleden zag Taco van der Hoorn het levenslicht in Rotterdam, maar hij groeide op in een plaatsje met de illustere naam De Zilk (bijna 2000 inwoners), tussen de bollenvelden in de gemeente Noordwijk.
Hij zat ook op voetbal, maar op z'n tiende trok ook de fiets hem. In de buurt was er ieder jaar het wielerevenement de Tour de Lis. Drie jaar achter elkaar deed hij mee aan de dikkebandenrace. Het laatste jaar werd tweede. De inschrijving bij RTV De Bollenstreek was een feit, net als die bij de inschrijving bij de fanclub van regiogenoot Sebastian Langeveld.
De keuze tussen voetbal en wielrennen was een lastige. Op z'n dertiende besloot het lot: een kruisbandblessure (ja, toen al een blessure) zorgde ervoor dat het de fiets werd. Van der Hoorn was fanatiek, maar allerminst een natuurtalent. Wel een laatbloeier. Hij bleef hard trainen en groeide langzaam door - fanatiek bleef hij, soms vloog z'n fiets door de lucht richting de grond als het weer eens tegenzat.
Maar de aanhouder wint. Langzaam klimt Van der Hoorn op de wielerladder. Hij tekent in 2015 bij de continentale ploeg van Join's - De Rijke, waar hij twee seizoenen voor rijdt. Na die twee seizoenen komt z'n droom uit: hij wordt in 2017 prof bij Roompot.
Aan het einde van datzelfde jaar slaat ook het noodlot toe. In november komt hij ten val op z'n crossfiets. In eerste instantie lijkt er niet al te veel aan de hand. Een lichte hersenschudding. Meer niet. Maar schijn bedriegt. Want vijf weken na de val heeft Van der Hoorn er nog steeds last van. Heel veel last.
Als hij heel even wat doet, wat eten bijvoorbeeld, moet hij meteen een paar uur plat in een donkere kamer. Die ellende duurt vijf (5!) maanden. De normaal zo levenslustige en avontuurlijke Noord-Hollander (hij rijdt het lliefst in z'n camperbusje met fiets erin Europa door) voelt zich een kasplantje.
Van z'n wielercarrière verwacht hij op dat moment niks meer. Na een ritje van vijf minuten op de stadsfiets is hij bekaf. Een iets langer ritje? Het zorgt ervoor dat-ie weken wordt teruggeworpen in z'n revalidatie. Wielrennen? Weer een beetje normaal leven zou al heel mooi zijn.
In de zomer van 2018 gaat het echter met sprongen vooruit. In augustus kan-ie zelfs weer koersen. En winnen! In de BinckBank Tour schrijft-ie een etappe op z'n naam. Het levert 'm een contract bij Jumbo-Visma op. Maar daar komt-ie (ook weer mede door blessures) niet helemaal lekker uit de verf.
Geen contractverlenging. Geen andere aanbiedingen. Van der Hoorn is gedwongen terug te gaan naar een continentale ploeg en tekent voor BEAT Cycling. Pas heel laat komt er alsnog een plekje vrij bij Intermarché-Wanty Gobert. En die zullen maar wat blij zijn dat ze daarbij aan Taco van der Hoorn dachten. Want op 10 mei 2021 is hij de glorieuze winnaar van een Giro-etappe.
🚴♂️🇮🇹 | 'Taco van der Hoorn was beestachtig sterk vandaag' 😍
— Eurosport Nederland (@Eurosport_NL) May 10, 2021
De #Giro2021 zie je van start tot finish live op Eurosport
📺 Eurosport 1
📱💻 Zonder onderbrekingen: https://t.co/zGtiPSmBmn pic.twitter.com/5pdzKYcSDg
- Cor Vos