Dit zijn de 8 zwaarste beklimmingen die ik ooit opfietste

Uiteraard besef ik dat onderstaand lijstje niet de heilige graal is wat betreft zware beklimmingen - al was het maar omdat ik meer bergen níét beklommen heb dan wel, en het ook nogal meespeelt wat je fysieke gesteldheid is op het moment dat je een col voor de kiezen krijgt (maar dat lees je hieronder wel).

Met deze disclaimer in het achterhoofd zitten er vast herkenbare cols of momenten bij deze in meer of mindere mate beesten van klimmen. Doe er je voor- of nadeel mee als je zelf nog een fietsstripje moet plannen!

8) De Kühtai

Tijdens een fietstripje naar Innsbrück (zeer aan te raden overigens, fijne stad en prachtig, gevarieerd fietsen aldaar) kwam de Kühtai op onze weg. Deze naam kreeg in onze vriendenclub al snel een cultstatus omdat voetbaltrainer Aad de Mos enige bekendheid gaf aan de uitroep 'weer die Kut-hai' toen hij bij Vitesse niet heel erg blij was met de prestaties van zijn Chinese speler Yu Hai.

De pas die naar het (ski)dorpje Kühtai leidt is in het begin behoorlijk steil, maar daarna goed te doen. Tot je in het dorpje Ochsengarten komt. Daar vlakt het even af en dan weet je meestal ook wel wat er komt... Juist een ontzettend steil stuk. Dat stukje heeft, naast zijn cultgevoelige naam, de Kühtai in dit lijstje doen belanden.

(O ja, de afdaling van de Kühtai is dan weer de fijnste ooit: perfect wegdek, weinig bochten.)

7) De Passo Gavia

De omgeving van de Gavia is prachtig. De klim is - zeker de eerste kilometers - ook prima. Daarna wordt het steiler en steiler, maar kom je vooral bij De Tunnel Des Doods: 500 meter lang aardedonker en flink bergop. En omdat je er zo snel mogelijk weer uit wil, ga je boven je macht rijden. Om het af te maken, wacht er na de tunnel - die je dus naar de tering uitkomt - een fijn stuk van dik boven de 10 procent. O ja, het wegdek is ook abominabel. Leuk joh! (Ja nou, dus wel echt leuk, want het uitzicht is fantastisch!)

6) De Galibier (natuurlijk vanaf de Télégraphe-kant)

De Galibier is niet voor niks een Alpenreus die vaak in de Tour zit. Ik ga hier niks nieuws opschrijven, maar wat anderen over de klim schreven is gewoon waar: dat rechte stuk is een gluiperd waar je denkt dat het niet omhoog gaat maar dat wel degelijk het geval is, en vanaf Plan la Chat wordt het echt naar (mede omdat je ook al een behoorlijk poosje aan het klimmen bent).

5) De Glandon (vanuit La Chambre)

Bij deze klim speelde er nogal wat andere factoren mee dan alleen de klim zelf. Zo was het de dag dat ik 'm opreed een behaaglijke 35 graden en waren het de allereerste kilometers bergop die ik ooit op de racefiets reed - hetgeen resulteerde in een hongerklop van heb ik jou daar. Dat m'n ketting op het grootste achterblad weigerde te gaan, hielp ook niet echt mee.

4) Alpe d'Huez (als laatste klim in de Marmotte..)

Alpe d'Huez is eigenlijk niet eens zo'n heel zware klim - of ja, z'n naam is groter dan dat hij zwaar is. Maar als je zoals ik de Marmotte rijdt, dan is het opeens een ander verhaal. Dan moet je 'm namelijk op als je al alle Alpen in de buurt hebt beklommen na een lange dag afzien.

3) De Passo Fedaia vanuit Caprile

Twee keer reed ik deze idiote klim in de Dolomieten op en beide keren was het een lul. Een lang recht stuk met wind tegen (beide keren, dus ga ervan uit dat dat altijd zo is..) dat soms wel 15 procent omhoog loopt. Enfin, hieronder lees je m'n hele ervaring. Succes, heren Giro-renners! (Want zij rijden 'm zaterdag op)

2) De Grand Ballon vanuit Moosch

De meest helse klim die ik ooit reed is misschien een verrassende: de Grand Ballon in de Vogezen. Wie 'm ooit heeft opgefietst, zal nu misschien lachen. Maar als je moet lachen, ben je 'm duidelijk niet (recent) opgereden vanuit het plaatsje Moosch. Dan is het namelijk een monster met het slechtste wegdek ooit (foto boven bij dit artikel). Het zorgde bij mij voor onderstaand hachelijk avontuur.

P.S. Trap niet in het profiel dat je eronder ziet; het klopt niet en neemt het erbarmelijke wegdek niet mee...

1) Uiteraard de duizelingwekkende VAM-berg

Er zijn geen woorden om te omschrijven hoe zwaar deze klim naar 4800 centimeter boven zeeniveau is. Gelukkig heb ik al eens een verkenning gedaan. Kijk dan joh!

(Het profiel dat je hierboven ziet komt trouwens niet overeen met de route uit het filmpje. Je kunt de VAM van meerdere kanten op, maar op Climbfinder staat maar één profiel).

Laat ons vooral weten wat de zwaarste klimmen zijn die jij ooit hebt opgereden! Zitten er een paar van bovenstaande bij of heb jij nog een heel andere helse klim in petto voor ons. We zijn benieuwd naar jouw ervaringen!

Beeld: Cor Vos