13 Dingen die ik leerde tijden het fietsen in de Franse Alpen (standplaats Barcelonnette)

Vorig jaar ging ik in augustus na lange tijd niet in de Franse Alpen te hebben gefietst weer eens naar wat dankzij de Tour de France toch wel het wielermekka* is: de Franse Alpen. Mijn standplaats was Barcelonnette, in de zuidelijke Alpen. Een eindje rijden, maar dan heb je ook wat! Hieronder 13 zaken die mij opvielen aan mijn fietsvakantie in La Douce France.

*Rustig maar, Italofielen, de Dolomieten en het gebied rond de Stelvio zijn natuurlijk ook fantastisch! Maar ja, die verdomde Tour de France hè...

1) De Route Napoleon moet wel ergens in de hel eindigen

Ergens bij Grenoble is het gedaan met lekker tuffen op de tolweg en stuurt je navigatiesysteem je de vermaarde Route Napoleon op. Qua natuur een prachtige weg, om te rijden is het wat minder. Het is eigenlijk te vergelijken met een fietspad in Nederland heden ten dage, maar dan dus in de auto en heel veel bergop en bergaf.

De vergelijking met het fietspad in Nederland is van toepassing omdat er met zoveel verschillende snelheden gereden wordt op deze helse weg. Vrachtwagens die maar amper tegen de hellingen opkomen, Nederlandse sleurhutten, Franse doorsjezers in hun cabrio's die je op de meest idiote plekken inhalen. En dan zijn er ook nog mensen die het op de fiets aandurven op de drukke weg. Survival of the fittest!

2) Je mag in Frankrijk nog steeds lekker op halve snelwegen fietsen

Op die Route Napoleon mag je dus fietsen, maar dat geldt eigenlijk voor iedere weg in Frankrijk, met uitzondering van tolwegen. En dus kom je op je racefiets ontegenzeggelijk op een drukke weg terecht waarvan je met je Nederlandse mindset denkt: help, mag ik hier rijden?! Het antwoord is dan altijd ja. En gelukkig is er punt 3...

3) Franse automobilisten houden rekening met wielrenners/fietsers

In punt 3 neem ik namelijk even heel diep de alpinopet af voor de Franse automobilisten. In tegenstelling tot Nederlandse automobilisten houden ze - in de Alpen dan, waar natuurlijk veel fietsers zijn - rekening met je. Ze passeren altijd ruim. Dat wordt overigens ook om de haverklap aangegeven met bordjes: automobilisten dienen ten alle tijden fietsers met 1,5 meter afstand ruimte te passeren.

4) Barcelonnette is wel echt een must do voor alle bergfietsers

Vergeet Bourg d'Oisans en de vermaledijde Alpe d'Huez! In Barcelonnette - of eventueel in een dal noordelijker bij Embrun - moet je zijn!

5) Je moet wel een beetje van hitte houden in Barcelonnette (en Mexicaanse muziek..)

Barcelonnette ligt al behoorlijk zuidelijk en dus kan het er lekker warm worden. In de week dat ik er was heb ik nauwelijks een wolkje gezien en was het aan het eind van de week boven de 30 graden. Ik hou er wel van - zeker als je beetje vroeg vertrekt is het allemaal nog prima te doen, want op de toppen is het natuurlijk minder warm - maar je bent dus gewaarschuwd.

O ja, een voorliefde voor Mexicaanse muziek is ook een pré, want tijdens mijn vakantie was er net een of ander Mexicaans festival aan de gang waardoor er elke avond en eigenlijk wel op elke straathoek Mexicaanse muziek klonk.

6) Eens een onbekend weggetje inslaan loont altijd

Als je vanuit Barcelonnette naar de Col de Vars rijdt, kom je op den duur door het dorpje Saint-Paul-sur-Ubbaye (daar waar de klim naar de Vars écht begint). Je kunt daar ook de D25 (richting Maljasset)/Combe Brémond) inslaan. Een weg naar de middle of nowhere waarin je langs een woeste rivier rijdt, door al even woeste natuur, en met dorpjes die verlaten aandoen.

Je kunt zelfs een stukje onverhard rijden, maar dat de weg is ook gewoon lange tijd geasfalteerd hoor - als je het onverharde deel niet aandurft op je eigen fiets staat er in een van de verlaten aandoende dorpjes ook nog een mooi exemplaar voor je klaar... Schitterend! Hieronder een mini-fotoreportage.

7) De Bonette is een majestueuze klim

De hoogste jongen in de streek - en eigenlijk van de hele Franse Alpen - is de Bonette. Vanaf Jausiers 23 kilometer klimmen, met als uitsmijter de 'ringweg' naar de top, de Cime de la Bonette, die het de hoogste verharde bergweg van Europa maakt (een Franse claim, want in Oostenrijk ligt een hogere weg..)

Enfin, collega Tom schreef al eens op waarom het op de Bonette zo mooi is (zie onder mijn verplichte selfie bij het plaquette op de top).

8) Rondjes rijden is lastig in de Alpen

In de bergen zijn altijd wat minder (verharde) wegen dan in ons vlakke kikkerlandje en dus is het rijden van rondjes wat lastiger, tenzij je enorme afstanden wil afleggen. Maar bergop de col doen en er dan weer af is eigenlijk ook best prima. In zo'n afdaling zie je toch weer heel andere dingen dan wanneer je er tegenop rijdt.

9) Vanuit Barcelonnette is er een uitzondering: het magnifieke 'Rondje' 3 Cols

Dit is hét 'rondje' dat je moet rijden als je in Barcelonnette of omgeving zit. Rondje staat dus aanhalingstekens omdat het 120 kilometer is met 3500 hoogtemeters, dus enige vorm van conditie is wel op z'n plaats.. Maar man, wat een heerlijke tocht is het over de Col d'Allos, Col des Champs en de Col de la Cayolle (andersom kan uiteraard ook).

Overigens kun je ook mooi een Rondje Vars doen vanuit Barcelonnette, soms wel een beetje over drukke wegen, maar wél prachtige uitzichten langs het Lac Serre Poncon naar Embrun en dan van daaruit via het fraaie Balcon de Durance door naar de voet van de Vars in Guillestre (andersom rijden kan ook weer natuurlijk ook..)

10) Er zijn een paar creabea's actief in de Franse Alpen

11) De uitzichten zijn onovertroffen

Als er geen bloempotmeneren of langehoutenneusmeneren op je pad komen, kun je genieten van de mooie uitzichten. Met name die op het stuwmeer Lac de Serre Poncon zijn schitterend!

12) Meest onbekende sluipmoordenaar in de streek: Col de Pontis

Als je het Rondje Vars van punt 9 doet kun je vlak voor Ubbaye een smal, slecht geasfalteerd weggetje omhoog in stuiteren. Die brengt je in iets meer dan 5 kilometer naar de Col de Pontis. Een steil rotding, dat nog eens versterkt wordt door het slechte asfalt. Maar als je boven bent wel weer mooie uitzichten over het meer - onderweg ook als je daar aandacht voor hebt tijdens deze zware klim...

13) Al met al: super alsmede heel nice!

Leuke afsluiter met die bordjes natuurlijk - al zeg ik het zelf.. Maar zoals bij punt 3 al gememoreerd: voor mensen die van in de bergen fietsen houden, is een fietsvakantie in Barcelonnette of omgeving wel echt eentje die je afgevinkt moet hebben!