Na afloop deed Dylan van Baarle zijn verhaal voor de camera's van de NOS. "Ik besef het nog niet helemaal, want drie weken geleden kon ik nog niet eens lopen. Op het moment dat ik in de achtervolgende groep zat, wist ik dat ik voor het podium mee kon doen. Ik weet dat ik niet de rapste ben, maar de mannen gingen vanuit de bocht al vroeg aan, wat ik mijn voordeel was. Uiteindelijk kon ik er mooi overheen gaan."
Een klein wonder, want Van Baarle moest opgeven in de Vuelta a España vanwege een scheurtje in zijn bekken. Een blessure die hem de voorbije weken flink hinderde. "De eerste week mocht en kon ik niet lopen. Vervolgens heb ik intensieve behandelingen gehad en ben ik rustig gaan opbouwen. Het was precies genoeg tijd om hier in orde te kunnen zijn. Als het WK vijf dagen eerder was geweest, was het waarschijnlijk net te kort geweest. Gelukkig is het nu zondag en sta ik hier met zilver."
Een zilveren plak zonder dat Van Baarle als onbetwiste kopman van start ging, want ondanks diens rugblessure stond Mathieu van der Poel nog hoger in de rangorde. "Ik vroeg Mathieu wat ik voor hem kon doen en hij zei dat ik mee moest sluipen in de ontsnapping. Dat heb ik gedaan en dat het dan zo eindigt, is bizar. Ik heb veel tijd in mijn herstel gestoken voor het WK en Parijs-Roubaix volgende week. We zullen zondag zien wat het gaat brengen."
- Cor Vos