Toen de hele wereld afgelopen zondag in spanning keek hoe het licht voor Max Verstappen en Lewis Hamilton op groen ging in Abu Dhabi, zat ik samen met een heel grote eend op de bank naar Fem van Empel en Marianne Vos te kijken die zich op de fiets door de sneeuw kliefden in Val di Sole.
Een zin die ik nooit verwacht had te typen. Niet vanwege Max Verstappen en Lewis Hamilton in Abu Dhabi. Niet vanwege Fem van Empel en Marianne Vos op de fiets in de sneeuw van Val di Sole - al is dat natuurlijk al wat aparter.
Nee, het was natuurlijk het zinsdeel 'zat ik samen met een heel grote eend op de bank' dat ook mezelf bevreemdde. Maar ik trof mezelf toch echt zo aan.
Dat kwam door een eerdere column, waarin ik schreef dat ik ervan droomde om ooit zo'n grote gele eend van X20 Badkamers te bemachtigen. Sinds ik die goddelijke gele creaturen voor het eerst zag bij de prijsuitreiking van een cross in het kader van X2O Badkamers Trofee ben ik verkocht: wat een topbeesten! Ik wilde er één hebben! Dat moest en zou. Ik had er wilde plannen mee.
Ik schreef hoe ik mijn eend Eli zou noemen, een beetje modder op z'n snuit zou smeren en we samen op de bank cross zouden kijken. Hoe hij mooi zou passen bij de andere dieren in mijn huis: een varkentje met Down van papiermaché, een roze kameel van hetzelfde materiaal en een pluchen Groby, de mascotte van FC Groningen.
Nou, lang verhaal kort: ze stuurden er eentje op (mijn dank is oneindig, lieve X2O Badkamers-mensen)! In het echt bleek-ie nog indrukwekkender dan op tv. Z'n snaveltje - nou ja, tje... - was er met de hand op geschilderd, echt vakwerk dus. Eli keek nog vrolijker dan ik al vermoedde. De levensvreugde spatte ervan af.
Dit kan ik staven met foto's die ik zondag nam toen we samen een heerlijke crosszondag beleefden. Terwijl heel Nederland in de ban was van een andere drieletterige naam, telde voor mij alleen die van Eli.
Wat er verder voor mij en Eli in het verschiet ligt, weet ik nog niet precies. Maar deze dag nemen ze me in ieder geval niet meer af. Ik sluit niet uit dat we samen op toernee gaan, misschien met Downvarkentje, Roze Kameel en Groby erbij. Als een soort moderne Bremer Stadsmuzikanten maken we furore in gans Nederland en Vlaanderen.
We sluiten de tour af met een spetterend (spetter pieter pater, wie zwemt daar in het water) optreden in de nog te bouwen X2O Badkamers Arena (capaciteit: 40.000) in het Vlaamse plaatje Eentveld, dat tegen die tijd uiteraard is omgedoopt Eendveld.