Column | De dag dat José De Cauwer Oerend Hard zong voor Robert Gesink zal ik nooit vergeten (maar ik weet niet meer wanneer het was)

Mijn geheugen laat me een heel klein beetje in de steek, maar ik ben er zeker van dat het geen hallucinatie is geweest. Het was aan het begin van Robert Gesinks carrière en Sporza zond nog meer wielerwedstrijden uit dan ze nu al doen. Er hoefde maar meer dan vijftig man in strak pakkie in te klikken en Michel en José deden er verslag van.

Inmiddels moet je ervoor op Eurosport zijn, maar een jaar of vijftien geleden waren ook de Ronde van Romandië en de Ronde van Zwitserland nog op Sporza te zien. En voor m'n gevoel moet het in één van die twee koersen gebeurd zijn.

Onze redacteur wil in in deze heilige Vlaamse wielerweek als Nederlander de Belgen eens uit de grond van zijn hart bedanken voor hun koersliefde. Lees hieronder zijn epistel!

Bekijk ook

Column | Een ode aan de Belgen, wat moesten wij koerszotte Ollanders zonder ze?

Een jonge Robert Gesink stak z'n neus aan het venster. Michel en José kwamen aan de praat over die nieuwe, talentvolle Nederlander uit de Raboploeg. Ze wisten nog niet heel veel van 'm. Hij was lang, dat konden ze zo zien. Hij reed hard, dat konden ze ook zien.

Maar verder...

José ging door z'n paperassen. Die jonge Gesink kwam uit Varsseveld en had gefietst bij Peddelaars Aalten, in een naburig dorp. Ze zochten op waar die plaatsen in vredesnaam lagen boven de Moerdijk. In de Achterhoek. Kwam de band Normaal daar ook niet vandaan?, vroeg José zich hardop af richting Wuyts, die geen idee had waar zijn commentaarkameraad het over had.

Oerend hard!, zei José. Nog steeds geen herkenning bij Wuyts. Of José niet even een stukje kon zingen. Na een korte stilte hoorden de kijkers een diepe ademteug. Daar ging hij:

'Oehoe oehoerend hard
Kwamen zie daor aangescheurd
Oehoe oehoerend hard
Want zie hadden van de motorcross geheurd

Langzaam rijden dat deeien zie nooit
Dat vonden zie toch maar tied verknooid
Bertus op zien Norton
En Tinus op de BSA'

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik niet weet of De Cauwer ook daadwerkelijk precies deze acht regels foutloos ten gehore bracht, en ik weet ook niet meer precies in welk jaar het was en in welke ronde*. Maar dát José Oerend Hard heeft gezongen, weet ik zeker.

Het was de mooiste minuut wielercommentaar die ik ooit hoorde, en dat wil wat zeggen want ik heb in de loze uurtjes van een NK wielrennen ook eens Mart Smeets een duif na horen doen.

* Na het raadplegen van de website ProCyclingStats neig ik sterk naar de Ronde van Romandië van 2007, in het eerste profjaar van Gesink. Misschien dat José zelf duidelijkheid kan verschaffen; ik kan me niet voorstellen dat je plaats en tijdstip vergeet als je Oerend Hard op de nationale tv ten gehore brengt...