Column | Een ode aan de Belgen, wat moesten wij koerszotte Ollanders zonder ze?

Tijdens een rustig duurritje op de fiets voer ik weleens gedachtenexperimenten uit. Eentje van kort geleden is de oorzaak van wat je nu leest. Ik stelde me namelijk voor wat de gevolgen zouden zijn als bepaalde landen niet zouden bestaan - jaja, de fiets haalt de meest rare dingen in me naar boven..

Tien doodenge secondes

De uitkomsten van mijn experiment pakten soms negatief uit voor de maatschappij als geheel, soms ook positief. Een bloemlezing. Denemarken --> geen Lego, Frankrijk --> geen ranzige hurktoiletten, Italië --> geen pizza, Peru --> geen alpaca's, Duitsland --> geen WK-finale verloren, Argentinië --> zie Duitsland, Spanje --> zie Argentinië, Ghana --> geen Piet de Visser die dat grappig uitspreekt (Kana).

Hoewel de herinnering aan die drie verloren WK-finales me ook niet echt heel vrolijk stemden, sloeg de paniek pas echt toe toen ik aan 'geen België' dacht. Ik reed bijna de berm in en moest even flink met de kop schudden om die angstaanjagende gedachte weer uit mijn brein te krijgen. Brrrrrrrrrrrrrrrr. Tien doodenge secondes.

Want geen België, dat betekent geen koers, besefte ik in die tien seconden. Of tsja, niet écht koers. Wielrennen had misschien wel bestaan, maar dan was het gewoon een sport, zoals bijvoorbeeld handbal of waterpolo, en geen religie.

Prachtige koerstraditie

Dát hebben de Belgen namelijk met wielrennen gedaan. Van een frame met twee wielen eraan naar een religie, met al z'n heerlijke eigenaardigheden. Van de profeten José, Karl en Renaat die iedere zondag - of wanneer er ook maar koers is - preken over merkwaardige heilige oorden met namen als Berendries, Kanarieberg en Karnemelkbeekstraat.

En wij Ollanders profiteren er maar mooi van. Tuurlijk, ze zijn weleens wat chauvinistisch, maar wie zou dat niet zijn als je zo'n prachtige koerstraditie had? Bovendien liften we maar mooi mee op het feit dat ze in Vlaanderen elke hectometer koers op zender gooien.

Stel je voor...

Stel je voor, geen België... We zagen alleen het laatste uurtje van de Ronde van Vlaanderen (die dan strikt genomen niet eens bestond, maar die horror wíl ik me niet eens voorstellen) bij de NOS, nog onderbroken door een hockeywedstrijd of iets dergelijks ook waarschijnlijk.

Stel je voor, geen België... We kenden het woord 'ribbedebie' niet, en ook van 'ervan onder muizen' en 'zonder erg' hadden we nog nooit gehoord.

Stel je voor, geen België... We moesten die ellenlange winters echt alleen met rondjes 30 blank en gespeculeer over een tocht die toch nooit doorgaat te zien vullen; we konden ons niet laven aan de strijd om een levensgrote gele badeend in de modder of het zand.

Stel je voor, geen België... We zaten als Nederlandse wielerliefhebber in een eeuwige chasse patate tussen Pinoké-Bloemendaal en Erben Wennemars. Je moet er niet aan denken! Niet langer dan tien seconden in ieder geval.

Dus bedankt dat jullie er zien, lieve Belgen, namens alle koerszotte Ollanders!