Column | Het sterke rijden van Christophe Laporte toont nog maar eens aan dat ze bij Franse ploegen 'maar wat doen'

• Christopher Laporte

Biniam Girmay ontpopte zich afgelopen zondag tot de revelatie van het voorjaar, maar in zijn spoor spurtte Jumbo-Visma-Fransman Christophe Laporte andermaal naar een tweede plek. Die voelde waarschijnlijk anders aan dan het 'zilver' van twee dagen daarvoor in de E3, toen hij als enige met Wout van Aert en meekon op de Paterberg en ze een koppeltijdritje naar Harelbeke reden.

Twee totaal verschillende tweede plekken dus, maar toch tonen ze ook wel een constante aan: Laporte is dit seizoen ijzersterk - zie ook Parijs-Nice. Goedbeschouwd is hij op dit moment de op een na beste renner als je kijkt naar de belangrijkste graadmeter tot zover: die beklimming van de Paterberg.

Nu was Laporte natuurlijk vorig jaar ook geen koekenbakker; hij werd elfde in de Ronde van Vlaanderen (maar ook 78ste in Gent-Wevelgem). Toch durf ik de stelling wel aan dat Laporte dit jaar in betere doen is dan de vorige jaren. Dat kan toeval zijn, maar - en dat denk ik - het kan ook geen toeval zijn.

Laporte reed namelijk jarenlang voor Cofidis voor hij overstapte naar Jumbo-Visma. Cofidis is een Franse ploeg en als ik aan Franse ploegen denk, denk ik sinds een podcast van Thijs Zonneveld met Niki Terpstra aan limonade. Terpstra blikte in die podcast terug op z'n zware crash en de revalidatie, maar zei tussen neus en lippen door ook iets over limonade.

Dat deden ze namelijk bij TotalEnergies in de bidons in plaats van echte sportdrank. Ze hadden wel sportdrank geprobeerd, maar daarvan kregen de renners last van hun maag. Weg ermee! Tot Terpstra bij de ploeg kwam en hij die limonade door z'n water gemengd kreeg. Hij zei er wat van, ging op zoek naar een sportdrank waarvan de renner geen last van hun maag kregen en nu gebruiken ze alsnog sportdrank.

Het zegt iets over de professionaliteit bij de Franse ploegen. Terwijl bij Jumbo-Visma elke korrel rijst wordt afgewogen, reden ze bij Total-Energies met Karvan Cevitam in de bidons rond - en zo doen er meer verhalen de ronde over Franse ploegen.

Nu is het heus niet zo dat ik denk dat ze daar tijdens trainingskampen allemaal vrolijk kwebbelend met twee stokbroden onder de arm een bergje oprijden. Uiteraard trainen ze hard. Maar in het huidige wielrennen worden verschillen gemaakt in de details. Elke halve watt telt.

En ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de begeleiding bij de Franse ploegen een stuk minder professioneel is dan bij de andere ploegen. Ze gooien er een beetje met de alpinopet naar; 'met de Franse slag' is niet voor niets een uitdrukking. De Fransen hebben de professionaliseringsslag een beetje gemist. Christophe Laporte had het door en koos eieren voor z'n geld: met de veel wetenschappelijkere benadering van Jumbo-Visma (ook wat betreft z'n programma) rijdt hij aantoonbaar sterker.

In de dopingjaren beschuldigden de Fransen Rabobank van 'cyclisme a deux vitesse' nadat de ploeg oppermachtig was in Parijs-Nice. Nu hoorde je die beschuldiging niet over Jumbo-Visma. Uiteraard omdat er een Fransman in dat collctief zat, maar misschien ook wel een beetje omdat ze weten dat er ranja in de bidons van hun renners zit.

Beeld: Cor Vos