Biniam Girmay over zijn toekomstplannen, de huldiging na Gent-Wevelgem en de tol van de roem: 'Scholen gingen zelfs dicht, maar moest wel van nummer veranderen'

Eind maart schreef hij wielerhistorie: Biniam Girmay won als eerste zwarte Afrikaan een grote wielerklassieker. Direct nadat hij Gent-Wevelgem won, veranderde z'n leven in een rollercoaster. Hij keerde terug naar z'n thuisland Eritrea en is na een maand met vrouw en kind doorgebracht te hebben weer terug in Europa.

Bekijk ook

Video | Prachtige beelden uit Eritrea! Biniam Girmay wordt groots gehuldigd door bonte stoet auto's en fietsen (en heeeel veel mensen)

Zo onthaal je een nieuwe wielerheld. Schitterende beelden uit Afrika!

Daar staat hij vandaag aan de start van Frankfurt-Eschborn (voorheen Rund um den Henninger Turm) en begint hij vrijdag aan zijn eerste grote ronde, de Giro. Dat doet hij met een nieuw contract dat hem tot 2026 aan Intermarché-Wanty-Gobèrt bindt. Dat nieuws vierde de ploeg met een persconferentie.

Girmay vertelt waarom hij voor een langer verblijf bij de ploeg van ploegleider Aike Visbeek koos. "Ik heb een overstap eigenlijk nooit echt overwogen. Er speelt veel meer dan enkel het financiële. Intermarché is mijn tweede familie. En dat is veel belangrijker dan geld."

De jonge Eritreeër is een veelzijdig renner, maar zal zich komend seizoen richten op Milaan-Sanremo en de Vlaamse klassiekers. Daarna zal hij als sprinter worden uitgespeeld in een van de grote rondes. "Ik zie mezelf als klassieke renner, maar even goed als sprinter”, zei Girmay. “Van de ploeg krijg ik dan ook de kans om me op beide fronten te blijven ontwikkelen."

Maar eerst de Giro die komende vrijdag begint, en ook daarin wil Girmay al scoren. Met de vorm zit het wel goed volgens hemzelf. Hij ging namelijk niet alleen naar huis om z'n vrouw en kind te zien.

"Ik heb me na de huldigingen drie weken lang echt goed kunnen voorbereiden. Een paar trainingsritten op zeeniveau, en alle andere ritten op meer dan 2.000 meter hoogte. Mijn waarden zijn goed. Ik ben er klaar voor.'

Feest in Eritrea

Die huldigingen in Eritrea vond Girmay prachtig, maar ook heftig om mee te maken. Hij vertelt wat er allemaal gebeurde toen hij thuiskwam na Gent-Wevelgem. Pittig, maar ook op een heel andere manier dan er hier feestjes worden gevierd.

"Drie dagen lang ben ik non-stop gevierd geweest. Overal waar ik kwam: selfies en huldigingen. Zelfs de president nodigde me uit op zijn paleis. Maar je moet weten, wij vieren anders dan jullie. We drinken geen alcohol en beginnen er al aan in de vroege namiddag. We dansen, en dan gaan we eten. En wanneer de avond valt, liggen we al in bed."

Toch trok het ook wel een wissel op het leven van Girmay. "In mijn vaderland zijn er minder media, maar er waren veel mensen die mijn telefoonnummer kenden. Zij gaven dat ook aan andere mensen, waardoor mijn telefoon echt elke minuut afging. Ik ben toen van mobiel telefoonnummer veranderd."

Maar hij had het feest voor geen goud willen missen, zo besluit hij. "Vier uur lang heb ik in een open wagen rondgereden in de hoofdstad. Overal was er een massa mensen. Oude mensen die anders niet buitenkomen, studenten die een pauze namen van het blokken. De scholen ging zelfs dicht, zodat ook de allerkleinsten er bij konden zijn. Ik snap eigenlijk nog steeds niet wat er allemaal gebeurd is."