Column | Leuk zo'n Tourstart in Denemarken, maar zo'n vroege rustdag is de hel!

Normaal gesproken zijn rustdagen in de Tour al een kwelling waarbij het beklimmen van de Galibier of een andersoortige col met stijgingspercentages boven dat van het gemiddelde biertje waarmee je op de bank koers zit te kijken verbleken. Maar zo'n rustdag na pas drie dagen koers is al helemaal de hel voor ons trouwe Tour-volgers.

Je zit er net een beetje lekker in. Het finishdeuntje van Radio Tour de France nestelt zich voorzichtig in je hoofd, de gezichten van Herman van der Zandt en Karl Vannieuwkerke staan bijna als blauwdruk op je netvlies, het helikoptergeluid ratelt zich langzaamaan een weg door je trommelvlies en dan...

PATS! BOEM! Keihard komt de Tourtrein opeens alweer tot stilstand nog voor hij goed en wel vertrokken is. Van de NS zijn we dat gewend, maar van de ASO niet.

Ik snap de overwegingen om een Tour te laten starten in een ander land dan Frankrijk; naast geld in het laatje van de ASO leverde het in dit geval veel mooie beelden op uit Denemarken. En ik snap dat het logistiek niet mogelijk is om een dag na zo'n openingsweekend weer in Frankrijk te koersen. Maar de kater na het Deense feestje is keihard op deze ellendige maandag zonder koers.

Zo kom je natuurlijk nooit in dat heerlijke Tour-ritme van 's ochtends alles nog eens de revue laten passeren van wat er allemaal de dag ervoor is gebeurd (uiteraard op het geheel vernieuwde wielerrevue.nl..), dan de stemmen van José en Renaat als gids van de Tourdag (of Radio Tour de France, of die van de NOS) en 's avonds heerlijk uitbuiken bij het dessert dat Vive Le Velo en De Avondetappe heet.

Maar deze Zwarte Maandag, wat moeten we in hemelsnaam doen?! Ik heb al een uur naar die fascinerende Tour-crocs van EF Education zitten turen. Heb nog eens vloekend het team dat ik uiteindelijk na veel wikken en wegen heb ingestuurd voor m'n Tourpooltje geanalyseerd - Louis Meintjes, hoe haalde ik het in m'n hoofd?! Maar op een gegeven moment is het klaar.

Dus ASO, doe er iets aan! Die Tour voor vrouwen na de mannentour is een prachtig initiatief, maar we hebben ook iets nodig voor de rustdagen, zeker als die na drie dagen staan gepland. Weet ik veel, organiseer een beloftenkoers. Voor mijn part zet je de kinderen van de Tourrenners op een driewieler en laat je ze ergens rondjes rijden. Maare geef ons iets. Dit is niet te harden!