Column | Jaloers op de Belgen

Er was een tijd dat ik medelijden had met de Belgen. Toen hun beste voetballer een bonkige genaturaliseerde Kroaat was bijvoorbeeld (Josip Weber). Maar die tijd is voorbij. Inmiddels ben ik stikjaloers op onze zuiderburen.

Oezbekistan en Oeganda

Tuurlijk, op de Olympische Spelen wedijveren ze op de medaillespiegel met landen als Oezbekistian, Oeganda en andere weinig aansprekende mogendheden die niet met Oe beginnen, terwijl 'wij' bijvoorbeeld in Tokio Duitsland en Frankrijk nog naar de kroon staken. Maar pas op, ook daar komen ze eraan: in het hockey, óns hockey, pakten ze goud bij de mannen.

In het voetbal hebben we ze recent weer even op hun plaats gezet en lijkt het na de wondergeneratie waar ze - naar goed Nederlands gebruik overigens - geen prijzen mee pakten, wel weer een beetje klaar.

Iedereen met een piemeltje op een koersfiets

Dat de Belgen op de Olympische Spelen wat minder presteren dan onze sporters is niet verwonderlijk. Iedere Belg met een piemeltje zit immers op een koersfiets en rijdt daarmee op de weg of door de blubber. Die laatste discipline is niet olympisch en met die eerste zijn maar twee gouden medailles te verdienen (de wegrit en de tijdrit).

Maar toevallig is die sport, wegwielrennen, nou net de sport waar ik het meest van hou. De afgelopen jaren kwam ik als Nederlander met een gouden generatie behoorlijk aan m'n trekken. Dumoulin won de Giro, Mollema mollemaalde de ene na de andere koers binnen. Van der Poel deed dingen die de wetten van de natuurkunde tartten.

BEL-GIE-JÉÉÉÉÉÉÉ

Dat zal MVDP in de toekomst vast nog blijven doen. Toch wordt de spoeling wat dunner. Sprintend staan we aan de top met Fabio Jakobsen en er komt ook best talent aan (Kooij, Arensman). En toch, zoals Henk Westbroek het in de jaren '80 al profetisch zong: België, Belgie-jéééééé, BEL-GIE-JÉÉÉÉÉÉÉ!

Gisteren gaven ze ons een kijkje in de toekomst en die kleurt nadrukkelijk rood, geel en zwart. Evenepoel reed andermaal iedereen aan gort op een geitenpad in de Vuelta, Wout van Aert (alhoewel dat eigenlijk een Nederlander is..) won nog maar eens in Bretagne en Cian Uijtdebroeks nam het wel heel letterlijk met die toekomst, want hij won de ronde ervan - het ene talent is nog maar 22 of er komt alweer een 19-jarige om de hoek kijken die misschien wel even goed wordt.

Fietsbellend door de straten

Zo'n dag met Nederlandse wielrenners en ik was al fietsbellend dronken van geluk en Heineken-bier in m'n nakie met een bos wortels op m'n hoofd door de straten gefietst. Zover gingen ze nog niet (en dan uiteraard een Duvel in plaats van Heineken..) maar ik merkte nu al, bij het aanhoren van het logischerwijze enthousiaste commentaar van Renaat Schotte en José De Cauwer, dat een golf van lichte jaloezie zich meester maakte van me. Het worden zware jaren.

Ik klamp me ondertussen maar amechtig vast aan het feit dat onze vrouwen op de fiets nog wel steeds heersen. Dus eens te meer: lang leve het vrouwenwielrennen! En vooruit, met een beetje mixed feelings: lang leve de Belgen! Want eerlijk is eerlijk: zonder Belgen zou de koers de koers niet zijn. Maar alsjeblieft, iets minder hard fietsen, het moet wel leuk blijven... Denk aan de noorderburen!