HomeColumnsColumn | Een ode aan dit fantastische crossseizoen (en de sport in...

Column | Een ode aan dit fantastische crossseizoen (en de sport in het algemeen)

Onze redacteur genoot meer dan ooit van de cross en steekt dat niet onder stoelen of banken. Hij vat dit bijzondere seizoen kort en bondig samen. Liefde voor de cross, van eind september tot begin februari.

Het is eind september. Opeens lezen over lieve Vlaamse plaatsjes als Kruibeke, Beringen en Meulebeke. De Poldercross, de Berencross, wat later de Aardbeiencross. Voor het eerst sinds een paar maanden de naam Eli Iserbyt weer lezen. Ontwaakt uit z’n zomerslaap.

Het is oktober. De aandoenlijke, maar volhardende poging de sport te internationaliseren. Het hele circus naar Amerika. Opblaassausflessen van Pauwels in het vliegtuig – alsof Amerikanen al niet genoeg saus eten – en stofhappen maar op de prairies van Arkansas en Iowa.

Het is november. De Koppenbergcross. Die gezellige eend met de letters X2O op z’n bolle buik voor het eerst weer in beeld. Van Duck naar Puck. En Fem. En Shirin. Jonge eendjes die hun dons voorgoed afschudden en de vrouwencross op de kop zetten. De een spelend op de fiets, de ander stoïcijns en alsof ze het al dertig jaar doet, de derde als een hinde door het zand.

Het is december. De hartslag gaat omhoog. Waar rijden ze? En wanneer tegen elkaar? Zeven letters zwermen door de hoofden van een ieder die van modder houdt: M-V-D-P-W-V-A. Zeven andere letters kennen hun plaats, net iets kleiner, maar ook heerlijk dat hij er weer is: p-i-d-c-o-c-k.

De kerstperiode lijkt een delirium. Gavere, Heusden-Zolder, Loenhout, Diegem. DIEGEM! Is dit echt? Het is echt. Maar het kan toch helemaal niet? Nee, het kan helemaal niet. Het gebeurt toch. In tien doldwaze dagen zagen we het gebeuren. Elkaar tot het uiterste drijven kreeg een nieuwe betekenis.

Het is januari. De rug, wéér die rug. Maar ook Benidorm. Formule 1 op de fiets. Dan Het Grote Verheugen. Parkoersopbouw. De balken. Ze liggen anders. We zijn er een week mee in de weer.

Het is februari. Alles komt samen in een perfect weekend. Het inwonertal van Hoogerheide vervijfvoudigd. De matadoren in een drie kilometer lang slingerende zee van crosszot volk. Mathieu voor Wout. Wout voor Mathieu. Mathieu voor Wout. Ronde na ronde. De laatste keer balken. Niks, tot ieders verrassing – niet in het minst die van Wout zelf.

De aoptheose. Een sprint. Een orkaan van geluid. Een vaaloranje schreeuw. Een lichtblauw besef. Het gebaar van wederzijds respect naar elkaar toe. Tikje op elkaars ruggen.

Het is allemaal zo mooi! Het is een haast onwerkelijk parallel universum, ontstaan na een big bang van modder, eenden en saus, waar helaas veel te weinig mensen weet van hebben. Leve de cross!

Ontvang onze nieuwsbrief

Geen update meer missen? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief!

Laatste artikelen

🎥 Toeschouwer filmt hoe motard in publiek terechtkomt langs Kwaremont

Ook Wout van Aert bewees met zijn zege in de E3 Saxo Classic dat...

Pogacar: ‘De Kwaremont ligt me het beste, maar het is haast onmogelijk om Van der Poel en Van Aert te lossen’

Al was de Sloveen er dicht bij op de Oude Kwaremont. Van der Poel...

Mathieu van der Poel ondanks tweede plek tevreden: ‘Voelde me goed, wilde harde finale voor volgende week’

Mathieu van der Poel opende de finale van de E3 Saxo Classic met een...

Primoz Roglic deelt belangrijke tik uit in Ronde van Catalonië: Evenepoel komt te kort

Het traject van deze vijfde rit in Catalonië was hoofdzakelijk vlak. Maar na 170...

Meer zoals dit

Column | Het toenemende chauvinisme van de Belgen is stuitend en lachwekkend

Door deze column te schrijven zal ik waarschijnlijk nooit meer heerlijk over die erbarmelijke...

Column | Ik wil Mathieu van der Poel absoluut niet vergelijken met Mark Rutte (maar doe het stiekem toch)

Nee. Nee, nee, nee. Ik wil het niet doen. Een vergelijking maken tussen de...

Gastcolumn van een fietshater | Wat ik wél waardeer aan de wielersport

Eerder deze week kregen we een interessant mailtje in de inbox van Cathalijne van...