📸 Sprint van 1000 watt na 10 uur fietsen (en veel achtervolgen) levert Laurens ten Dam vierde plek op in Unbound Gravel

Het is de zwaarste gravelwedstrijd van de wereld en Laurens ten Dam deed andermaal mee voor de winst. Na vorig jaar ook al een vierde stek behaald te hebben, stond hij ook dit jaar net naast het podium van Unbound. Een prima resultaat en het kan ook veel slechter aflopen, liet Thijs Zonneveld zien na een horrorval in de hel van Kansas.

10 uur koers, 273 watt en 10.000 kilocalorieën.

Ten Dam, die in 2021 al eens tweede werd in de wedstrijd van 330 kilometer, moest het na tien uur en zes minuten op de fiets in de sprint afleggen tegen de Amerikaan Keegan Swenson en mede-oud-WorldTour-renners Petr Vakoc en Lachlan Morton. Na afloop liet hij uitgeteld (zie ook de hoofdafbeelding) zijn fietscomputer zien op Instagram.

Op het apparaatje zijn de vermogens af te lezen. In de sprint om de zege, waarin de eerste drie wel duidelijk de sterksten waren en Ten Dam en co nog op een paar seconden reden, haalde de Noord-Hollander nog bijna 1000 watt. Zijn gemiddelde vermogen over de hele 10 uur was 273 watt - wie zelf een vermogensmeter heeft of weleens Zwift weet hoeveel dat is.

Je ziet ook nog dat Ten Dam bijna 10.000 kilojoules gebruikte tijdens de koers. Dat staat ongeveer gelijk aan aan het aantal kilocalorieën ook. Een 'normaal' mens gebruikt zo'n 2000 tot 2500 kilocalorieën per dag.

Lekke band

Ten Dam moest al die energie steken in een wat achtervolgingen. Na het zware begin - een modderbad was het volgens Ten Dam - lag hij meer dan twee minuten achter, maar kon hij met een groepje terugkeren in de kop van de koers.

Vervolgens kreeg de 42-jarige oud-prof te maken met een lekke voorband. Dat moet je bij Unbound zelf oplossen en omdat iedereen daar tubeless rijdt, hoef je niet met een binnenbandje in de weer. Ten Dam legde op Instagram uit hoe zoiets gaat. "Twee pluggen erin en dan met een CO2-patroon bijpompen. De sealing proberen wat naar onder te krijgen en ik kon weer door."

Maar hij moest wel meer dan anderhalve minuut goedmaken op de kop van de koers, een groepje van zeven. Dat lukte, maar daardoor kwam Ten Dam in de finale wat krachten tekort.

"Ik was de minste bergop, want ik had al veel gegeven in de achtervolging. Met nog 16 kilometer te gaan probeerde ik het. Vier keer probeerde ik het eigenlijk, haha. Eén keer dacht ik dat ik een gaatje had, maar nee.." Vervolgens werd Ten Dam dus vierde in de sprint. "Misschien reed ik wel m'n beste sprint ooit, haha."

Hier kun je nog de Strava-post zien van de koers. Je ziet goed wat voor rit door de prairie van Kansas het is. Eigenlijk zegt het KOM'metje dat Ten Dam pakte met de naam 'Some big friggin' hill in the middle of nowhere alles'...

Behalve Laurens ten Dam en Thijs Zonneveld stond bijvoorbeeld ook de aan het eind van vorig seizoen gestopte Jan Bakelants mee aan Unbound. Na flink wat tegenslag in het begin van de wedstrijd werd hij uiteindelijk veertiende, op iets meer dan veertig minuten van Ten Dam en co.