Interview | Frank van den Broek is altijd op zoek naar verbetering: 'Een van mijn hobby's is verdwalen op internet'

Nee, heel verrast is Frank van den Broek niet dat hij nu al prof is bij een WorldTour-ploeg. Dat hij pas vorig jaar de stap maakte van een wielerclub naar continentale formatie heeft op dat gevoel geen invloed. “Ik wist dat er een goede kans was, want vorig jaar was er al interesse van WorldTour-teams. En toen reed ik nog voor een clubteam”, legt hij uit tijdens de mediadag van Team dsm-firmenich PostNL in Calpe.

Van den Broek maakte begin 2023 een sterke indruk in het shirt van ABLOC. Zo finishte de Warmonder achtste op het NK. Toen was al bekend dat hij zich bij de opleidingsploeg van Team dsm-firmenich PostNL zou voegen. In eerste instantie zou hij daar in 2024 ook voor rijden, maar Van den Broek liet meteen zien meer in zijn mars te hebben. “Ik heb vorig jaar laten zien een WorldTour-waardig renner te zijn.”

Voorafgaand aan zijn eerste profjaar is Van den Broek ingedeeld in de groep met klassementsrenners. “Al is het plan om een divers programma te rijden om op die manier erachter te komen wat me het beste ligt. Ik wil me komend jaar ontwikkelen als klimmer, maar over een jaar kan het zomaar anders zijn. Het klassieke werk trekt me ook, maar ik kan ook zomaar pure klimmer worden. Ik ben 68 kilogram, maar ik heb nog de nodige marge in mijn gewicht.”

Routine

Van den Broek is van het type renner dat veel zelf uitvogelt. Als renner van ABLOC stond hij zelf in de keuken om zijn sportrepen te maken. “Al was dat vooral om geld te besparen", lacht hij. "Het is duur om als continentale renner iedere training sportrepen te eten. Het is geen rocket science, hoor. Het is vrij makkelijk te achterhalen wat de recente wetenschappelijke onderzoeken naar sportvoeding zijn. Inmiddels heb ik van het zelf maken afscheid genomen, haha.”

Waar hij geen afscheid van heeft genomen: zichzelf informeren. “Ik ben ook veel bezig met aerodynamica en trainingsleer. Ik luister veel Engelstalige podcasts die écht de diepte ingaan. Al is het niet dat ik alleen als wielrenner zo ben, want een van mijn hobby’s is om een beetje op internet verdwalen. Dan zit ik een hele avond lang te lezen over thermodynamica, of de volgende avond over koken.”

De laatste tijd verdiepte Van den Broek zich vooral in manieren om routine in zijn dag te brengen. Als persoon, maar het helpt hem net zo goed als atleet. “Ik heb veel gelezen over hoe je je dagelijkse leven in moet richten om een gelukkig leven te leiden. Ik liet weleens een steekje vallen in mijn routine. Daar werk ik hard aan. Dat zit ‘m bijvoorbeeld in het tijdstip dat ik ga trainen. Voorheen ging ik misschien om één uur in de middag, terwijl het beter is om tien uur in de ochtend te gaan.”

Gevangenendilemma

Na de vraag of je op internet kunt vinden hoe je een wielerkoers tactisch aanpakt, blijft het even stil. Vervolgens moet Van den Broek lachen. “Ik moet toegeven: ik ben een en ander gaan lezen over speltheorie. Bijvoorbeeld over het gevangenendilemma. Dat zou je kunnen toepassen op een ontsnapping of op beslissende momenten in koers. Waarom rijdt iemand wel of niet mee? Vindt de sponsor het belangrijk om in die koers in beeld te zijn? Op basis van een dilemma kun je leren wat voor jou de beste strategie is. Alleen is dat abstract en als ik in koers zit, zit heus het gevangenendilemma niet in mijn hoofd. Ik hou er ook van om lekker hard te fietsen en op instinct te koersen.”

Studeren doet Van den Broek niet meer. Hij deed Informatica in Leiden, maar verloor zijn interesse. “Mijn persoonlijkheid kan ook een valkuil zijn, omdat het soms lastig is om me op één ding te blijven focussen. Al valt het bij mij mee hoe gek ik mezelf ermee maak. Ik kan vooral anderen dingen wijsmaken. Bij ABLOC had Jelle Johannink zo kaneel in zijn bidon gedaan als ik het had gezegd, haha. Bij ABLOC was het ook de running joke dat ik overal een antwoord op heb, maar bij mijn nieuwe ploeg ben ik de informatie van specialisten vooral aan het absorberen.”

Een grote wielerdroom heeft Van den Broek niet. Wellicht niet gek voor de persoon die hij is. “Een koers winnen is prachtig, maar na de podiumceremonie denk je vaak al: is dit het nou? Ik vind de weg naar een overwinning leuker. De herinnering naar een zege is wat vaak blijft hangen. Soms win je de koers omdat je de beste bent, maar soms win je omdat je op een sleutelmoment iets perfect doet. Dat moment zelf is misschien wel meer waard voor me dan de overwinning.”