Column | Mijn belangrijkste wens voor wielerseizoen 2024: Wout van Aert die Vlaanderen en Roubaix wint

De laatste dagen lig ik vijf keer per dag op een kleedje richting het zuidwesten te prevelen - vanuit mijn woonplaats Groningen ligt wielermekka Vlaanderen zuidwestelijk. Ik roep de Wielergoden aan en spreek fatwa's uit over Michel en Roger.

Nationalistische gevoelens opzij

De Wielergoden roep ik aan met boodschappen over Wout. Die over Poels werden vorig jaar al verhoord met een etappezege in Tour en Vuelta. Die voor Mathieu ook, met z'n wonderseizoen na een lastige periode waarin hij met rugproblemen te kampen had.

Ditmaal zet ik m'n nationalistische gevoelens opzij en is het me om Wout van Aert te doen. Zeer succesvol wielrenner, allrounder pur sang, maar toch ook een beetje de nationale pispaal van de Vlaamse talking heads in de media.

Orgasme Wuyts, maar ook kritiek

Michel Wuyts beleefde ooit bijna een orgasme en begon luidkeels Bruce Springsteen te zingen toen Wout van Aert in 2021 de Amstel Gold Race in een millimetersprint won - al denkt Tom Pidcock daar nog steeds anders over. De liefde lijkt inmiddels wat bekoeld.

De Vlaamse analist - dat is-ie tegenwoordig - laat geen mogelijkheid onbenut om Van Aert de oren te wassen met kritiek. En dan is er ook nog Roger De Vlaeminck. Het schijnt dat Wout van Aert er zelf heel hard om kan lachen als Het Orakel uit Eeklo weer eens wat van zich laat horen, maar altijd denkt hij Van Aert de maat te moeten nemen.

Ook oud-vedettes als Johan Museeuw, Tom Boonen, Rik van Looy en Roland Libaton kwamen de afgelopen tijd met bakken kritiek op Van Aert. Zijn 'mislukte' 2023 was daarvan natuurlijk de reden. Geen ritzege in de Tour, in de monumenten was een van de andere 'aliens' (Pogacar, Van der Poel) telkens beter - en in Roubaix had Van Aert botte pech.

Die kenners lijken een selectief geheugen te hebben. De pech en het feit dat er twee andere toptalenten nét even iets beter zijn, of een parkoers vinden dat iets meer op hun maat is, vergeten ze snel. Dat Van Aert in de Tour andermaal z'n ballen uit de broek reed voor Vingegaard en met een beetje meer geluk (of medewerking) heus een etappe had gewonnen ook.

Tekst gaat verder onder de advertentie

Ongelofelijke stunts

Ze vergeten ook de ongelofelijke stunts die Van Aert bergop uithaalde in de Tours daarvoor. Z'n eigen kunststukje op de Ventoux, het sloopwerk voor Vingegaard op de Hautacam. We zeggen van Pogacar dat hij zo veelzijdig, maar de meest veelzijdige wielrenner van het peloton is Wout van Aert. Punt. (En Mathieu van der Poel zei het zelfs.)

Wie wint er nu massasprints, maar rijdt ook Bauke Mollema, Julian Alaphilippe en Tadej Pogacar er bergop af? Wie wint er aerodynamisch tijdritten over perfect geasfasfalteerde wegen, maar stuitert er ook over de kasseien alsof het niet is? Dat is er maar eentje. Wout van Aert.

En die Wout van Aert gun ik dus in 2024 de wereld. De wereld betekent in het perspectief van een Vlaamse wielrenner: winst in de Ronde van Vlaanderen, en vooruit, daarna ook nog in Roubaix. 2024 wordt het jaar van Wout van Aert. Mijn gebeden zullen worden verhoord.

Het enige nadeel ervan is dat Van Aert dan denkt dat hij vanaf nu ieder jaar het WK veldrijden moet overslaan. Maar goed, daar zet ik me dan wel even overheen en... o, pardon, ik hoor weer een gebedsoproep. Kleedje. Zuidwesten. Wout, Wout, Wout, Insjaleddy - Eddy is natuurlijk de belangrijkste wielergod.