Dikke Duitser dwars door 'm heen, biertje en toch uitrijden: Thijs Zonneveld vertelt in geuren en kleuren over memorabel WK Gravel 

Thijs Zonneveld dacht natuurlijk nooit dat hij wereldkampioen zou kunnen worden, maar bij WK Gravel had hij ook nog eens flink wat tegenslagen. 

Thijs Zonneveld

Het mooie aan gravelen is dat iedereen na de koers z'n eigen verhaal heeft. Dat was zondag op het WK zeker niet anders. Jan Bakelants reed lek, raakte een wiel kwijt en werd door een plaatselijke chocolatier weer naar Leuven gebracht en ook Thijs Zonneveld maakte het nodige mee.

Zonneveld komt onzacht in aanraking met 'dikke Duitser'

Dat deed hij aan Hidde van Warmerdam uit de doeken in zijn eigen podcast In Het Wiel. De journalist van het AD gravelt er in dienst van BEAT Cycling Team lustig op los en had van het WK echt een doel gemaakt. De 44-jarige Zonneveld reed mee bij de elite, maar eigenlijk zat z'n wedstrijd er na 500 meter al op.

"We reden die 180-graden bocht in het begin door, wat Grande Casino maal duizend was, waar allemaal jongens langs en achter de hekken door gingen. Daarbij reed een heel grote, dikke Duitser dwars door me heen. Echt dwárs door me heen. Ik ga nog opzoeken wie het is, want die krijg ik nog wel." (Inmiddels postte Zonneveld op Twitter dat het de oud-WorldTourprof Roger Kluge was.)

Kluge z'n doldrieste manier van rijden liet z'n sporen na bij Zonneveld. "Hij reed m'n stuur uit m'n handen, dus na vijfhonderd meter lag ik op mijn bek. Ik ben wel weer op de fiets gesprongen en ik kreeg er wel een flinke adrenalinestoot van. Ik voelde dat ik vrij goed was en punch had, dus ik kwam in een groepje terecht met onder meer Quinten Hermans. Na zestig kilometer reed ik echter lek en dat kreeg ik niet meer goed gemaakt."

Biertje en bandje

Daar begon het echte avontuur voor Zonneveld. "Ik stond daar in the middle of nowhere, dus tsja, hoe kom je dan in Leuven? Ik ben maar gaan lopen. Toen stond ik ergens boven op een klimmetje, waar een Belgische vriendengroep zei dat ze een gravelbandje voor me hadden. En ze gaven me ook een biertje, dus ik dacht: doe maar. Ik heb dat biertje opgedronken terwijl één van die gasten mijn bandje erop aan het leggen was."

In de tweet hieronder zie je een mooie foto van het moment met het biertje en bandje (Tekst gaat verder onder de tweet)

Zonneveld zette het uit teleurstelling geen resultaat te kunnen rijden niet op een zuipen. Hij hield het bij één biertje, en dat ene biertje gaf moraal, in combinatie met wat ploeggenoten en eergevoel.

"Ik kwam een paar Nederlanders van BEAT tegen en dat biertje sloeg een beetje aan, dus ik vond het ook zonde om dan maar niets te doen. Ik werd zoveel aangemoedigd en hoe vaak gebeurt het dat je voor de Nederlandse selectie rijdt? Moet ik dan afstappen? Dan word ik liever duizendste, dus toen heb ik twee uur lang best wel hard gereden. In het laatste halfuurtje sloeg de alcohol in en toen was ik er ook wel klaar mee."

Zonneveld reed de koers wel uit en werd uiteindelijk 192ste.