Ranglijst | Dit waren volgens ons de twaalf beste klassementsrenners van het seizoen 2024

Tadej Pogacar natuurlijk de onbetwiste nummer één op onze ranglijst der klassementsrenners in 2024. Maar wie staan er verder in de lijst? 

klassementsrenners tour de france

1) Tadej Pogacar

Hij zegevierde in alledrie de rittenkoersen die hij in 2024 reed. Pogacar won de Ronde van Catalonië (inclusief vier ritten), de Giro d'Italia (inclusief zes ritten) en de Tour de France (inclusief zes ritten). Dan ben je niet alleen de onbetwiste beste ronderenner van het jaar, maar behoor je tevens tot de beste klassementsrenners aller tijden.

2) Jonas Vingegaard

De akelige val in de Ronde van het Baskenland overschaduwde het wielerjaar van Jonas Vingegaard. Dat terwijl hij daarvoor in zijn beste vorm ooit was in het voorjaar. De Deense kopman van Team Visma | Lease a Bike domineerde de Spaanse voorjaarskoers O Gran Camiño en liet alle andere klassementsrenners het nakijken in Tirreno-Adriatico. Hij won beide bergetappes in de koers der twee zeeën met een geweldige solo.

Vervolgens dus die val, die ervoor zorgde dat hij allesbehalve in topvorm aan de Tourstart verscheen. Het gat naar Pogacar was niet meer te overbrugen, maar desondanks reed Vingegaard ijzersterk in de rondte in Frankrijk. De Deen was bergop duidelijk de betere over uitdager Remco Evenepoel en fietste soeverein naar de tweede plek in het eindklassement. Na de Tour reed en won hij nog de Ronde van Polen.

3) Primoz Roglic

Niet Remco Evenepoel, maar Primoz Roglic is namens ons de derde beste ronderenner van 2024. De Sloveen kende andermaal pech met een valpartij en opgave in de Tour de France. Vervolgens revancheerde hij zich zoals wel vaker in La Vuelta.

De kopman van Red Bull-BORA-hansgrohe werd geregeld onder druk gezet, maar bleek uiteindelijk de sterkste man in koers en won zijn vierde Ronde van Spanje. Daarmee plaatste hij zich naast recordhouder Roberto Heras. Verder won Roglic dit jaar twee bergritten en het eindklassement in het Critérium du Dauphiné.

Roglic grijpt de macht op de Alto de Moncalvillo in rit 19 van de Vuelta

4) Remco Evenepoel

Ook Remco Evenepoel was betrokken bij de heftige valpartij in de Ronde van het Baskenland in april. Dat terwijl hij aan een sterk voorjaar bezig was. De Belgische kopman van Soudal Quick-Step won de Ronde van de Algarve en werd tweede in Parijs-Nice.

Na een lange revalidtatie stond hij in de zomer voor zijn Tourdebuut. Dat werd een grandioos succes. Evenepoel kon bergop niet tippen aan de klasse van Pogacar en Vingegaard, maar was duidelijk beter dan de rest van de klassementsrenners in de Tour. Evenepoel werd derde en greep de eindwinst in het jongerenklassement. Een geweldige prestatie bij zijn eerste optreden in de Ronde van Frankrijk.

5) Ben O'Connor

Vooral zijn optreden in de Vuelta a España springt uit het oog, maar het wielerjaar van Ben O'Connor was veel meer dan dat. De Australische kopman van Decathlon-AG2R La Mondiale werd al tweede in de UAE Tour, vijfde in Tirreno-Adriatico en tweede in de Tour of the Alps. Vervolgens behoorde hij ook in de Giro tot de beste klassmentsrenners. Hij eindigde als vierde en richtte zich vervolgens op de Vuelta.

In de Ronde van Spanje verbaasde O'Conner vriend en vijand door vroeg in drieweekse de rode trui te veroveren. De aanvallend ingestelde klimmer stond vanaf de zevende tot en met de achttiende etappe aan de leiding. Uiteindelijk moest hij enkel Roglic voorlaten en werd O'Connor tweede in het eindklassement.

6) Matteo Jorgenson

De Amerikaan Matteo Jorgenson reed zich flink in de kijker bij zijn eerste jaar voor Team Visma | Leae a Bike. Het veelzijdige talent was op diverse terreinen beresterk, zo ook als ronderenner. Jorgenson won Parijs-Nice na een beklijvend duel met Remco Evenepoel. Vervolgens stoomde hij zich via een tweede plaats in de Dauphiné klaar voor de Tour. Daar was de 25-jarige renner vooral een belangrijke helper van Vingegaard, maar reed hij zelf ook naar een knappe achtste plaats.

7) Carlos Rodríguez

Hij is misschien niet de meest opvallende ronderenner, maar op basis van zijn uitslagen hoort Carlos Rodríguez zeker bij de beste klassementsrenners ter wereld. De Spaanse klimmer van INEOS werd dit jaar tweede in de (zwaar onthoofde) Ronde van het Baskenland, won de Ronde van Romandië en eindigde als nummer vier in de Dauphiné.

Hierna stonden twee grote rondes op het programma van de nu 23-jarige Rodríguez. Allereerst de Tour, waar hij dankzij veelvuldig lang aanklampen zevende werd. Ondanks dat hij wat vermoeid uit de Ronde van Frankrijk kwam, stuurde zijn ploeg hem naar de Vuelta. Hij reed goed, maar Rodríguez kon zijn stempel nergens drukken en werd na een lang seizoen tiende.

Een sterke Rodríguez won de slotetappe van het Critérium du Dauphiné

8) Daniel Felipe Martínez

Ver, heel ver achter Tadej Pogacar eindigde Daniel Felipe Martínez als nummer twee in de Giro d'Italia van dit jaar. De Colombiaan van toen nog BORA-hansgrohe was in de Italiaanse rittenkoers ook duidelijk best of the rest. Martínez troefde klassementsrenners als Geraint Thomas en Ben O'Connor af in de strijd om plek wee.

Het betekende zijn beste prestatie ooit in een grote ronde. Het was overigens na een tweede plek in de Ronde van de Algarve ook Martínez' enige goede resultaat in een rittenkoers dit jaar.

9) Adam Yates

Achter kopman Pogacar rijden er bijzonder veel sterke klassementsrenners bij UAE Team Emirates. Van hen was Aam Yates dit jaar het best, wat ons betreft. De Brit won in februari al de Tour of Oman, waarna hij door een val in de UAE Tour een deel van zijn voorjaar mistte. Dat maakte Yates meer dan goed met een klinkende eindzege in de Ronde van Zwitserland, waar hij ploegmaat João Almeida voorbleef.

In de Tour de France was Yates een van de belangrijkste klimknecht van Pogi. In het eerste deel van de ronde liet hij zijn eigen klassement varen, maar aan het einde kwam hij alsnog bovendrijven. Yates finishte de Tour uiteindelijk als zesde. In de Vuelta ging hij als een van de topfavorieten van start, maar oogde Yates vermoeide en presteerde hij zeer wisselvallig. Hij haalde uit met een prachtige ritoverwinning in Granada, maar kwam in het klassement nite verder dan de twaalfde plaats.

10) Juan Ayuso

De 22-jarige Juan Ayuso timmerde ook in 2024 weer flink aan de weg. Het Spaanse toptalent van UAE Team Emirates reed weer een paar ijzersterke rittenkoersen. Hij werd tweede in Tirreno-Adriatico, waar buiten eindwinnaar Vingegaard niemand in Ayuso's buurt kwam. Vervolgens schreef hij de Ronde van het Baskenland op zijn naam en werd hij vijfde in de Ronde van Romandië.

In de zomer mikte Ayuso op zijn Tourdebuut. Hij begon als een van de meesterknechten van Pogacar dan ook ijzersterk aan de Franse rittenkoers. In etappe vier behoorde hij tot de sterkste renners op de Col du Galibier, maar liet hij het na om kopwerk te doen voor zijn kopman.

Ayuso in actie tijdens de tijdrit in de Tour de France

Het zorgde voor interne strubbelingen, waarna Ayuso in het vervolg van de Tour steeds verder wegzakte. Hij stapte in rit dertien af wegens een coronavirus. In het najaar werd Ayuso nog vijfde in de Ronde van Luxemburg, waar hij de tijdrit op dag vier op zijn naam schreef.

11) João Almeida

João Almeida is de vierde renner van UAE Team Emirates op deze ranglijst. Ook hij knechtte dit jaar voor Pogacar en ook hij reed zelf uitstekend. In Parijs-Nice en de Ronde van Catalonië kwam hij niet verder dan plek elf en negen, maar in de Ronde van Zwitserland haalde hij zijn gram. Samen met ploegmakker Yates stal hij de show. Almeida won twee ritten en werd tweede achter zijn teamgenoot.

Bij zijn debuut in de Tour was Almeida ijzersterk. De Portugees vervulde trouw zijn rol als klimknecht en reed zelf naar een goed klassement. Wat heet, Almeida eingdigde achter Pogacar, Vingegaard en Evenepoel bijzonder knap op de vierde plaats. In de Vuelta ging hij als topfavoriet van start, maar doordat hij ziek werd moest Almeida na acht etappes opgeven.

12) Mattias Skjelmose

Het wielerjaar 2024 stond voor Mattias Skjelmose volledig in het teken van de Vuelta a España. De Deen van Lidl-Trek had voor het seizoen al aangekondigd zichzelf daar te willen meten met de andere klassementsrenners. In de aanloop daar naartoe reed Skjelmose een alleraardigst voorseizoen. Hij werd vierde - en won een rit - in Parijs-Nice en eindigde vervolgens als derde in de Ronde van het Baskenland.

De talentvolle renner uit Kopenhagen ging in de Ronde van Zwitserland van start als titelverdediger, maar kwam niet verder dan de derde plaats. Hierna volgde dus de Vuelta, waar Skjelmose in de derde week boven kwam drijven. De Deen stond na rit veertien nog elfde in het klassement, maar reed zich in de slotweek knap naar plek vijf op de eindrangschikking.