Voorbeschouwing: Parijs-Roubaix

De tweede zondag van april. Het is tijd voor Parijs-Roubaix!

Stofhappen of een cyclocross? Ieder jaar is het weer de vraag wat voor Parijs-Roubaix we krijgen. Alles lijkt erop dat het niet meer dan flink stofhappen wordt dit jaar. Sinds 1994 kregen de renners niet meer zo veel kilometers aan kasseien voorgeschoteld. 55 kilometer over de keien, via het Bos van Wallers, Mons-en-Pévèle en Carrefour de l'Arbre - de drie zwaarste stroken - naar de piste van Roubaix. Wie gaat de kasseientrofee ontvangen?

Historie

De eerste Parijs-Roubaix vond al plaats in de 19de eeuw, in 1896. Deze werd gewonnen door Josef Fischer, die nog was geboren in het Duitse Keizerrijk. Oorspronkelijk vertrok de wedstrijd in Saint-Denis, een wijk in Parijs.

De koersen gingen vaak nog over stoffige wegen en grindwegen. Kasseien deden pas na de eerste wereldoorlog haar intrede in de koers, die in 1919 meteen door een journalist werd omgedoopt tot Hel van het Noorden. Die Franse journalist volgde de koers dat jaar op de voet en was vooral zeer onder de indruk van de invloed die de Eerste Wereldoorlog had gehad op Noord-Frankrijk. 

In totaal won er 55 keer een Belg, waarvan Tom Boonen en Roger de Vlaeminck ieder 4 zeges boekten. De twee zijn mederecordhouder. In 1964 werd Peter Post de eerste Nederlandse winnaar, met tot op de dag van vandaag nog altijd de hoogste gemiddelde snelheid (45.129 kilometer per uur). Na Post volgden nog Jan Janssen (1967), Jan Raas (1982), Hennie Kuiper (1983), Servais Knaven (2001) en Niki Terpstra drie jaar terug. Vorig jaar won Mathew Hayman na een spectaculaire koers de Helleklassieker.

Laatste tien winnaars

2016: Mathew Hayman (AUS)

2015: John Degenkolb (DUI)

2014: Niki Terpstra (NED)

2013: Fabian Cancellara (ZWI)

2012: Tom Boonen (BEL)

2011: Johan Vansummeren (BEL)

2010: Fabian Cancellara (ZWI)

2009: Tom Boonen (BEL)

2008: Tom Boonen (BEL)

2007: Stuart O'Grady (AUS)

Parkoers

257 kilometer. 29 kasseistroken. Precies 55 kilometer aan kasseien, die pas na 97 kilometer wedstrijd beginnen. In feite is vanaf de 98ste kilometer een derde van de wedstrijd over de Franse keien. De stroken worden gemarkeerd met een aantal sterren, oplopend van 1 tot 5 sterren. Er zijn in totaal drie 5-sterrenstroken.

Na 161,5 kilometer komt men aan een eerste ijkpunt. Het Bos van Wallers wordt gezien als de inleiding tot de finale. Werd er vroeger vaak al aangevallen op deze strook, tegenwoordig wordt de Trouée d'Arenberg wat rustiger aangevat.

Na het Bos volgt altijd een lang deel zonder belangrijke kasseistroken. Op 65 kilometer van de streep volgt een nieuw ijkpunt. De combinatie Beuvry-à-Orchies en Orchies worden erna gevolgd door de tweetrapsraket Auchy à Bersée en Mons-en-Pévèle. Vorig jaar ging op deze strook Fabian Cancellara tegen het wegdek. Peter Sagan bleef op een wonderbaarlijke wijze overeind.

De volgende geplaveide sectoren zijn er om het kaf nog meer van het koren te scheiden. In de finale volgt het koppel Camphin-en-Pévèle en de belangrijkste strook: het Carrefour de l'Arbre. Eens men in de eerste groep deze strook over komt, weten de renners vooraan dat ze Parijs-Roubaix écht kunnen winnen. Carrefour de l'Arbre met wat achterstand over komen en winnen kan ook, Mathew Hayman deed het vorig jaar nog.

Gruson, Hem en de Espace Charles Crupelandt zijn stroken die niet veel leed meer zullen brengen, al kun je altijd nog pech krijgen (denk maar aan Hennie Kuiper en Johan Museeuw). De Vélodrome in Roubaix volgt, waar renners hun naam in de geschiedenisboeken kunnen bijschrijven.

Favorieten

Wie zichzelf al vier keer in de geschiedenisboeken schreef en er zondag alles aan zal doen om dat voor een vijfde keer te doen, is Tom Boonen. De Belg van Quick-Step Floors was vorig jaar extreem dicht bij het nieuwe record, maar Hayman was hem te snel af op de piste in Roubaix.

Als er ook maar één kassei in een koers ligt dit jaar, zijn de twee topfavorieten (nu even in de schaduw van de Bom van Balen) al bekend. Peter Sagan versus Greg van Avermaet, het zoveelste deel van dit jaar. Beiden bewezen zich nog niet vaak in de Helleklassieker, maar tot nog toe rijden zij dit jaar het hardste op vlakke kasseistroken. Met hen was tot nu toe Oliver Naesen de sterkste. 

Met John Degenkolb en Niki Terpstra staan twee oud-winnaars aan de start die vertrouwen hebben en in vorm zijn. Naast Mathew Hayman en Boonen stond vorig jaar Ian Stannard op het podium. Zijn voorjaar draait ook dit jaar om de koers naar Roubaix. Hayman heeft overigens in Luke Durbridge en Jens Keukeleire twee sterke ploeggenoten. Het valt te bezien hoe de Belg is hersteld van zijn ziekte, die hem uit de Ronde van Vlaanderen hield.

In die Ronde maakte ook Dylan van Baarle een uitstekende indruk. De Nederlander is met het wegvallen van Sep Vanmarcke de kopman van de Cannondale-ploeg. Ook landgenoot Ramon Sinkeldam mag genoemd worden, hij reed vorig jaar een sterke koers, maar achter de feiten aan. Ook zijn we benieuwd of Arnaud Démare en Edvald Boasson Hagen hun gabarit kunnen gebruiken om de kasseien weer te bedwingen.

Onze favorieten

*****

Tom Boonen

****

Peter Sagan & Greg van Avermaet

***

John Degenkolb, Oliver Naesen & Niki Terpstra 

**

Edvald Boasson Hagen, Luke Durbridge, Ian Stannard & Dylan van Baarle

*

Arnaud Démare, Mathew Hayman, Jens Keukeleire, Ramon Sinkeldam & Jasper Stuyven

Televisie

Sporza begint er al vroeg aan. Om 10.20u kunt u al uitgezakt in de zetel zitten. De Formule 1-race van China zit er net op, door met de pret. Om 13.00u komt er een journaal tussendoor en vanaf 13.30 is de Belgische zender er tot aan de streep bij. Ook vanaf 13.30u: de NOS. Eurosport, met commerciële onderbrekingen, is er helemaal van start tot finish bij. Geniet ervan!

Foto's: Cor Vos, ASO