Premium

Vergeten renner: Gerben de Knegt

Anno 2020 leven we in winterse weelde. De lijst van veldritzeges van Mathieu van der Poel is zo ongeveer langer dan de speellijst van de musical Soldaat van Oranje en het aantal Nederlandse vrouwen dat een belangrijke cross wint is groter dan het aantal keer dat Soldaat van Oranje verlengd werd.

Vergeten renner: Gerben de Knegt

Vlaamse veldritfans zullen het Wilhelmus inmiddels wel beter kennen dan de Brabançonne, want er wint vaker wel een Nederlander dan niet. Ongekende weelde dus, niet in de laatste plaats voor bondscoach Gerben de Knegt. De Knegt is tegenwoordig bondscoach veldrijden en MTB. Niet geheel toevallig twee disciplines van de wielersport die hij zelf vroeger ook beoefende. 

De Knegt was een laatbloeier die in eerste instantie vooral mountainbiker was. Hij is zelfs de eerste Nederlander ooit die een WK medaille won; zilver op het WK junioren in 1993. Het veldrijden was vooral een beetje bezigheidstherapie in de winter, maar de Brabander kwam er achter dat een uur rammen veel beter bij hem paste dan een langere inspanning, zoals een mountainbikewedstrijd. Het vergde wel de nodige aanpassing natuurlijk. Een andere stuurtechniek, op- en afspringen, draaien en keren… Daarbij kwam dat De Knegt een lange kerel is, 190 centimeter lang op precies te zijn. Iets wat je niet direct in je voordeel is als veldrijder. De Knegt was ook niet de meest explosieve renner van het stel, maar dat weerhield hem er niet van om gewoon een steengoede crosser te zijn.

Nadat hij al een paar WK’s had gereden en kleinere crossen had gewonnen, kwam zijn eerste grote overwinning in 2002. In Zeddam werd De Knegt Nederlands kampioen, voor favoriet Richard Groenendaal. Groenendaal had pech die dag en reed lek, dat overkwam De Knegt niet. Volgens De Knegt geen toeval, want hij had het parkoers goed verkend en daarom voor een wat hogere bandenspanning gekozen. Het leverde hem zijn eerste nationale veldrittitel op. 

Vervolgens kende De Knegt een paar mindere jaren. Hij werd nog wel tweede op het NK veldrijden, maar overwinningen zaten er niet in. Dat veranderde in het seizoen 2005-2006. Het waren de nadagen van de carrière van Richard Groenendaal en ondertussen maakte een supertalent zijn opkomst: Lars Boom. Misschien kun je Gerben de Knegt daarom wel een beetje als een soort tussenpaus als vaandeldrager van het nationale veldrijden zien. In het seizoen 2005-2006 was hij lekker op dreef. Hij won de Superprestige-cross van Diegem en de GvA Trofee-wedstrijd in Oostmalle. Tevens won hij dat jaar zijn tweede nationale titel en werd hij tweede in de eindrangschikking van de Superprestige. Het seizoen daarna was ook goed met drie overwinningen, waaronder de GvA-cross in Hasselt. 

Blessures waren soms wel een beetje de rode draad in de carrière van De Knegt. In 2013, het jaar van zijn afscheid, vertelde hij aan het AD dat blessures aan heup, knie en rug hem zeker vier seizoenen gekost hebben. Uiteindelijk wist de geboren Tilburger het vol te houden tot zijn 37e. In zijn laatste seizoenen pikte hij nog een aantal zeges mee, onder andere twee keer in Surhuisterveen. Toen al gaf hij aan dat het hem leuk leek om iets in de begeleiding en coaching van renners te doen. Welnu, sinds 2016 heeft hij als bondscoach de veldrijders onder zijn hoede en sinds het jaar daarna geldt dat ook voor de mountainbikers. Daarom zien we De Knegt nog regelmatig bij de cross natuurlijk, maar we mogen niet vergeten dat hij in een nog niet zo ver verleden als vaandeldrager van het Nederlandse veldrijden zijn rondjes door de blubber reed! 

Premium
Je hebt zojuist een premium artikel gelezen.

Online onbeperkt lezen en Wieler Revue thuisbezorgd?

Abonneer nu en profiteer!

Probeer direct