In de Wieler Revue Eindejaarsspecial vertelt Wuyts dat hij het pijnlijk vindt dat hij juist nu moet stoppen. “Het meest deugdzame dat mij als commentator overkomen is, is de ommezwaai in het koersgedrag de voorbije 3 à 4 jaar. Ik was de berekende koerswijze van Team Sky, en in navolging daarvan anderen, spuugzat. Nu komen er ineens een paar hemelbestormers binnen die lak hebben aan een finale van 40 kilometer.”
“Dat is voor een commentator de hemel op aarde. Je ziet dat bij Van der Poel, bij Van Aert, bij Alaphilippe… Je kan nog wel een eindje doorgaan. Je voelt dat Pidcock dat ook in zich heeft. Daarom is het ook pijnlijk dat ik juist nu afscheid moet nemen, in een periode waarvan ik met zekerheid weet dat het nog een hele poos zo boeiend gaat blijven.”
Ondanks dat je als VRT-medewerker met je 65e met pensioen moet, kwam het nieuws onverwacht. Er zijn tal van medewerkers, bijvoorbeeld José De Cauwer, die na hun 65e als zelfstandige doorgaan. Dus zonder vast dienstverband. “Dat was mij de afgelopen twee jaar bij evaluatiegesprekken ook in die woorden gezegd; we nemen nog geen afscheid van je”, aldus Wuyts.
“Maar dan komt er een nieuwe CEO en die begraaft die gedachte. Ik werd voor het voldongen feit gezet dat het gedaan is en dat het ook niet de bedoeling was dat ik terug zou komen onder een andere werkformule. Dat is brutaal.”
Het moment van het bekendmaken was volgens Wuyts ook niet handig, zo vlak voor het EK voetbal en de Tour de France. “Meer dan waarschijnlijk in de waan dat de commotie snel zou uitsterven. Dat is misschien wel zo voor de mensen van de VRT, maar als je zelf nog acht maanden moet blijven doorwerken, dan ben je aan een grote afscheidstournee bezig. Ik vond dat niet plezant, want ik word er overal en elke dag op aangesproken.”
Mathieu van der Poel
In de Eindejaarsspecial (die vanaf morgen in de winkel ligt) lees je een uitgebreid interview met Michel Wuyts. Hij vertelt wat het hoogtepunt in zijn carrière als commentator was en waarom dat een schaatswedstrijd was.
Verder hebben we het onder meer over de chemie met José De Cauwer, zijn poëtische taalgebruik, Sven Nys, de botsende uitspraken van Patrick Lefevere en de tien beste renners van de afgelopen jaar: “Toen Mathieu van der Poel de Gold Race won heb ik mezelf ook betrapt op een schreeuw, op een uitlating van verbazing. Je moet eigenlijk al versteend zijn om dáár niet enthousiast van te worden.”
Beeld: Cor Vos