Tour-directrice Marion Rousse: 'We willen naar de Alpen en Pyreneeën'

Na meer dan 30 jaar is de Tour de France voor vrouwen eindelijk terug. En met Marion Rousse vond A.S.O. het gewenste uithangbord. De voormalig Frans kampioene is de afgelopen jaren uitgegroeid tot Grande Dame van het Franse wielrennen, en wil die populariteit nu gebruiken om een groter (Frans) publiek te bereiken. 

Tour de France women (2.WWT) - stage 3

Ze zal voor een groot deel van de Nederlandse en Vlaamse wielervolgers bekendstaan als de vriendin van de wereldkampioen, maar Marion Rousse (30) is in Frankrijk een absolute ster. Al op 20-jarige leeftijd werd ze Frans kampioene op de weg, maar vier jaar later besloot ze vrij abrupt te stoppen met fietsen. Het viel niet meer te combineren met haar andere activiteiten, voornamelijk voor de Franse televisie. Eerst bij Eurosport, en sinds 2017 bij France Télévisions, waar ze naast commentator Alexandre Pasteur en medeanalist Laurent Jalabert het Franse publiek bijpraat tijdens de grootste koersen.

En nu is er dan de entree op het internationale toneel, als directrice van de gloednieuwe Tour de Franse Femmes. Al was dat niet zo gepland: ‘’Ik was al twee jaar op de hoogte van de komst van de Tour voor vrouwen, maar had nooit gedacht daar zo’n prominente rol in te spelen. Ik weet niet precies meer het moment, maar tijdens mijn zwangerschap had ik een telefoongesprek met Christian Prudhomme over een heel ander onderwerp. Aan het einde van dat gesprek switchte hij opeens richting de Tour voor vrouwen. ‘Marion, denk er eens goed over na, maar eigenlijk ben jij voor ons de enige kandidaat om directrice van deze koers te worden’. En vervolgens hing hij op!”

En toen alles een beetje was ingedaald?

“Een paar weken later kwam Christian langs met Pierre Yves Thouault (rechterhand van Prudhomme bij A.S.O., red.) om me alles te vertellen. Toen heb ik besloten dat ik het wilde doen. Het is een enorme eer om directrice van zo’n groot evenement te worden, maar het was voor mij nog veel belangrijker om garanties te hebben wat betreft de toekomst van de Tour voor vrouwen. Er is mij verzekerd dat dit geen experiment is en dat het echt een project voor de lange termijn zal zijn. Bij A.S.O. is er geen onderscheid tussen de vrouwen en de mannen, het blijft de Tour de France. Het vrouwenwielrennen krijgt nu eindelijk de aandacht die het verdient.”

Was er geen twijfel?

“Eigenlijk niet, nee. Fietsen is mijn leven, en ik weet hoe hard het vrouwenpeloton de Tour de France nodig heeft gehad. Zelf ben ik begonnen op mijn zesde, en tijdens mijn carrière heb ik alle problemen wel voorbij zien komen. Als meisje had ik ook die droom om de gele trui te dragen. Dat ik nu kan helpen om de volgende stap te zetten, is alleen maar een grote eer. Dan hoef je niet lang na te denken.”

Toch is het iets heel anders dan uw werk voor de televisie.

“Niet helemaal. Momenteel helpt Christian me nog veel met alle officiële gelegenheden, het contact met de lokale autoriteiten bijvoorbeeld. Maar het contact met de pers en het wereldje rondom de koers ken ik natuurlijk al, zij het vanuit een ander gezichtspunt. Bovendien ben ik sinds 2019 koersdirectrice bij de Ronde van de Provence, dus ik had al wat ervaring, zij het op compleet andere schaal. Tel daarbij op dat A.S.O. en France Télévisions al sinds mensenheugenis samenwerken, dan is het eigenlijk nog best een logische stap. Beide werkgevers zijn blij met het werk dat ik voor de anderen doe. En ik blijf zelf altijd vanuit de sporter denken, dat weten de politieke contacten ook wel.”

De eerste Tour de France Femmes begon op de dag dat de mannen aankwamen op de Champs Elysées, met een vergelijkbare etappe in Parijs. Gaat dit een terugkerend fenomeen zijn?

“Qua startdatum wel, dat zal elke keer verbonden zijn aan de Tour bij de mannen, behalve tijdens Olympische jaren, dan schuiven we door naar augustus. De startplaats gaat zeker veranderen. Parijs is dit jaar puur symbolisch, met een start voor de Eiffeltoren en de iconische aankomst voor veel fans op de Champs Elysées. Probleem is alleen dat we hierdoor erg gelimiteerd waren in het parcours na de eerste etappe. We willen graag naar de Pyreneeën en de Alpen, en dat is met een start in Parijs simpelweg niet mogelijk.”

Heeft u nog invloed gehad op het parcours van dit jaar?

‘Weinig, en om eerlijk te zijn ook niet op dat van volgend jaar. Als voormalig renster kijk je toch altijd naar de etappes, maar het team rond Thierry Gouvenou heeft naar mijn mening een mooi parcours neergelegd, ook binnen de moeilijkheden die we hadden, zoals de gedwongen start in Parijs. Het allerbelangrijkste is dat de fans in de 190 landen waar de Tour voor vrouwen te zien zal zijn, zoveel mogelijk verschillende kanten van het peloton te zien krijgen. A.S.O. steunt dit ook met een serie documentaires op de site, maar het doel is echt om het vrouwenpeloton een gezicht te geven en alle type rensters een kans te geven op succes. Dat is in mijn ogen goed gelukt met dit parcours.’’

Is er in de toekomst kans op meer dan 8 etappes?

‘’Op langere termijn misschien wel, maar de Tour de France Femmes van het moment is begroot op 8 ritten. Daar hebben onze sponsors zich ook aan verbonden. Als het later met meer etappes kan, waarom niet? Maar we moeten realistisch zijn dat de vrouwenploegen op dit moment niet de kwantiteit aan renners hebben die er bij de mannen al wel is. Als je dan een Tour zou organiseren van drie weken, wordt dat een veel te belangrijke factor in het seizoen en impliceert dat grote investeringen voor zowel ons als de ploegen. Daar heeft niemand wat aan.’’

En een Grand Départ in het buitenland, is dat nog een optie?

‘’Daar hebben we het al wel over gehad, inderdaad. We sluiten de deur voor niemand, en als een start in het buitenland het evenement verder kan helpen, waarom niet?

Een mogelijke consequentie van de komst van de Tour bij de vrouwen, is dat de Giro Rosa wellicht wat onder zal sneeuwen, ook omdat er maar twee weken tussen beide koersen zit. Is daar een oplossing te vinden?

‘’Dit jaar lijkt het in elk geval geen probleem te zijn, want de meeste grote namen rijden zowel de Giro als de Tour. Maar de periode is kort, en dat is niet ideaal. We willen met de Tour natuurlijk niet de andere koersen in de weg zitten, in een kalender waar we elkaar juist moeten helpen. Er is dan ook genoeg contact met andere organisatoren, alleen wij zullen niet wijken van onze data. De combinatie met de Tour bij de mannen, zowel qua logistiek als qua kijkers, is ontzettend belangrijk voor ons. Denk dan ook aan een reclamekaravaan bijvoorbeeld. En dat is weer in het belang van het vrouwenwielrennen.’’

Frankrijk is (nog) geen grootmacht bij het vrouwenwielrennen. Hoe belangrijk is dit evenement voor het land?

“We hebben het inderdaad niet zo breed als in Nederland (lacht). Maar er is al een tijdje een omslag gaande in Frankrijk. We hebben Audrey Cordon-Ragot als uithangbord, en er komt ook een nieuwe generatie aan met rensters als Juliette Labous en Evita Muzic. Het allerbelangrijkste is dat de Franse volgers van de Tour zelf gaan fietsen. Dat zit nog steeds niet in ons DNA, en bij de Nederlanders wel. De hoop is dat meisjes door zo’n evenement eerder voor het wielrennen gaan kiezen. Maar ik merk de omslag die gaande is ook aan Laurent Jalabert, die eerst het vrouwenwielrennen totaal niet volgde, en nu met net zoveel plezier commentaar geeft bij de vrouwen als bij de mannen. Mijn ouders en vrienden konden toen ik zelf nog reed, de uitslagen vaak niet eens op internet vinden. Nu zal de Tour in 190 landen te volgen zijn. Er zijn reuzenstappen gezet in korte tijd.”



Annemiek van Vleuten zei onlangs dat ze vooral trots is dat dit geen

liefdadigheidsevenement is. Het vrouwenpeloton heeft het echt verdiend, volgens haar. Dat sluit wel aan bij uw woorden.

“Dat ben ik helemaal met haar eens, ja. Ik kan van binnenuit nu zeggen dat A.S.O. het alleen doet, omdat het op sportief en economisch punt interessant is. Er zijn steeds meer koersen voor vrouwen, grote sponsors hebben zich aan ons verbonden (de officiële naam is Le Tour de France Femmes avec Zwift, red.) en alle koersen zijn nu op televisie te zien. Een Ronde van Frankrijk was dan alleen maar een logisch gevolg.”



Bent u blij met de gele trui draagster Marianne Vos?



"Evidemment! Zij is de allerbeste ambassadrice van het vrouwenpeloton. Maar wat ik eerder al zei: voor ons als organisatie is het vooral belangrijk om de wereld te laten zien hoe hoog het niveau van het vrouwenpeloton nu is en dat we zoveel mogelijk spectaculaire etappes met verschillende winnaressen hebben. Dan ben ik dik tevreden.’’

Vrouwen
  • Photo: Luis Angel Gomez/SCA/Cor Vos © 2022