Adrie van der Poel over 'speelvogel' Mathieu: 'Ik hou er niet van als hij gaat showen'

Adrie van der Poel en Wout van Aert blikken in een interview met hln vooruit op het WK dat komende zondag plaatsvindt in Hoogerheide. Beide heren hebben wel wat met Hoogerheide. Adrie is er parkoersbouwer, Albert verovert er in 2009 op amper 22-jarige leeftijd zijn eerste wereldtitel.

Van der Poel hekelt alvast de rivaliteit die tussen de supporters woedt en ziet sociale media als grote boosdoener. "Iedereen zit mekaar daar gek te maken. En wie zich het hardst laat horen, doet het anoniem. Alles wordt opgeklopt en onder een vergrootglas gelegd. Dat was vroeger niet zo."

Die rivaliteit bereikte een hoogtepunt tijdens de drukke Kerstperiode, toen er hier en daar middelvingers opdoken in het publiek. Vader Adrie probeert zich daar zo weinig mogelijk van aan te trekken. "Bij het WK in Zolder in 2016 kreeg Mathieu zelfs pis over zich gegooid."

Adrie ziet die rivaliteit eigenlijk enkel maar tussen de supporters spelen. "Mathieu en Wout zijn de enige die zich daar niet druk over maken. Die hebben een gigantisch salaris, die weten ook dat ze niet naast de pot kunnen pissen. Of ze worden terecht op het matje geroepen."

Speelvogel

Dat Van der Poel op technisch vlak beter is dan zijn eeuwige rivaal staat als een paal boven water. Van Aert moet het meer van zijn fysieke kracht hebben. "Mathieu durft risico's nemen, bij Wout zijn die meer berekend", vertelt Niels Albert.

"Mathieu durft zijn verstand uit te zetten en zijn remmen los te zetten in de afdaling. Hij gaat met zijn voeten los door de schuine kant in Namen, sukkelt daar door en pakt daar tien seconden voorsprong mee. Hij is gewoon veel speelser dan Wout en doet dingen die anderen niet durven.

Die speelsheid van Mathieu heeft Albert zelf al mogen ondervinden. "In mijn laatste jaar als crosser ging ik met Mathieu trainen in het bos achter zijn huis. We hadden een houten platform gemaakt, daar wilde hij over rijden. Ik dacht: dit komt niet goed. Maar het kwam wel goed. En omdat hij het deed, deed ik het ook."

Ook vader Adrie erkent de technische superioriteit van zijn zoon, maar houdt ook soms zijn hart vast. "Iedereen weet dat ik daar niet van hou, wanneer hij gaat showen. Maar ik heb geleerd om mijn mond te houden."