Portret Gino Mäder: de lachende krullenbol met veel talent die de wereld wilde verbeteren

Gino Mäder overleed afgelopen 16 juni 2023 op 26-jarige leeftijd, in de kracht van zijn leven. De Zwitser van Bahrain Victorious kwam een dag eerder in de vijfde etappe van de Ronde van Zwitserland zwaar ten val in de afdaling van de Albulapas en belandde in een ravijn. Hij werd meteen gereanimeerd en per helikopter naar het ziekenhuis gevlogen, maar overleed daar een ochtend later om 11.30 uur aan zijn verwondingen.

Een absolute wereldtopper ging hij niet worden, maar Mäder, opgegroeid in het dorpje Flawil, beschikte wel over heel wat talent. Hij blonk uit bergop en in het tijdrijden. Bij de junioren toonde hij al zijn snelle benen door Zwitsers kampioen tijdrijden te worden en op het WK tijdrijden in Richmond naar een vijfde plek te rijden. Hij was toen sneller dan regerend wereldkampioen Tobias Foss.

Als belofte bewees hij helemaal klaar te zijn voor een carrière als profrenner. Hij finishte derde in de Ronde van de Toekomst en pikte twee ritzeges mee. Ene Tadej Pogacar moest toen zijn meerdere erkennen in de Zwitser. Op het WK voor beloften in Innsbruck greep hij net naast de medailles.

Liefde voor de fiets

En de liefde voor de fiets was groot. "Ik ben niet alleen een profwielrenner. Ik hou er gewoon van op de fiets te zitten en te genieten van de natuur", vertelde hij drie jaar geleden in een podcast van Tacx.

"In de ochtend vanop je fiets de lente te ruiken, om te zien hoe de lente alles doet openbloeien... Dát is het gevoel van vrijheid. Het gaat echt niet alleen over resultaten of over hoeveel watt je trapt. Wielrennen is méér dan dat. Het is het mooiste dat er is. En ik word daar voor betaald, dat is een privilege. De fiets heeft mijn leven veranderd."

Scheiding ouders

Dat hij profrenner werd, heeft voor een deel te maken met de scheiding van zijn ouders. "Op een winteravond kwam mijn papa naar mij om te zeggen dat hij ging scheiden van mama. Dat nieuws kwam hard binnen en ik had een uitlaatklep nodig om mijn emoties te ventileren."

"Ik heb toen één uur vol gas op de rollen gereden. Toen zwoer ik dat ik prof ging worden. Om mijn papa en mama mee op de baan te krijgen, zodat ze wel moesten opschieten met elkaar."

Jaar van de doorbraak

In 2021 brak Mäder helemaal door op het hoogste niveau. In de zevende etappe van Parijs-Nice greep hij nog net naast zijn eerste grote zege, toen Primoz Roglic hem in extremis voorbij ging aan de finish. Exact twee maanden later schoot hij in de Giro d'Italia wel raak. Mäder won de bergrit, voor Egan Bernal en Remco Evenepoel.

Later op het seizoen won hij ook een rit in de Ronde van Zwitserland. In de Vuelta verraste hij met een vijfde plek in het eindklassement en won hij het jongerenklassement.

 

 

 

 

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een bericht gedeeld door Gino Mäder (@gino_maeder)

Liefdadigheid

Maar ook naast de fiets blonk Gino Mäder uit. Het was een slimme kerel, hij sprak Frans, Engels en Duits en was erg geliefd bij zijn ploegmakkers. En hij werkte voortdurend aan een betere wereld.

Zo ging hij bijvoorbeeld de strijd aan tegen klimaatverandering. "Als kind had ik de kans en het geluk gletsjers te zien", tweette hij vorig jaar voor de start van de Vuelta. "Ik hoop dat de volgende generaties ook gletsjers kunnen meemaken. Daarom doneer ik 1 Zwitserse frank aan de strijd tegen de klimaatverandering per renner die in elke koers van dit seizoen achter mij eindigt."

Being a kid I had the chance, the luck to see glaciers.

„The face of the alps“

„Eternal ice“

Nothing eternal about them as the glaciers of the world lose around 300 Billion tons of ice every year.

I hope future generations can experience glaciers too.

— Gino Mäder (@maedergino) August 19, 2022

Ook binnen zijn eigen team wilde hij strijden tegen de klimaatopwarming. Mäder was vegetarisch, probeerde Bahrain-Victorious te overtuigen om meer per trein te reizen en hij zorgde ervoor dat de ploeg enkel biologische eieren gebruikte.

En niet enkel het klimaat baarde hem zorgen. Een jaar eerder haalde hij met een gelijkaardige actie geld op, om een organisatie te steunen die woestijnen in Afrika omtovert tot groene paradijzen.

Tour

Mäder was nog jong en had nog veel dromen. Hij wilde dolgraag eens de Tour rijden, wat hem eerder niet lukte door een coronabesmetting. In 2023 miste hij om dezelfde reden de Giro. Dan maar alles inzetten op de ronde van zijn thuisland.

"Het is mijn favoriete wedstrijd. De oogverblindende berglandschappen, de nette wegen... Waarom duurt de Ronde van Zwitserland geen drie weken?"

Na vijf ritten nam hij van ons afscheid, in de afdaling van de Albulapas.