Column | De voorzichtig ontluikende bromance tussen Mathieu van der Poel en Wout van Aert

Rivaliteit in de sport is een prachtig gegeven. Het zorgt voor mooie verhalen. In het wielrennen doen over Gino Bartali en Fausto Coppi de gekste verhalen de ronde - die overigens voor een flink deel op de fantasie van journalisten bleek te berusten.

Mathieu en Wout, de Pavlov-reactie

Maar toch, rivaliteit was er zeker. In het Italië rond de Tweede Wereldoorlog was er geen Coppi én Bartali (hoewel er nu een wielerkoers is die zo heet), maar Coppi óf Bartali.

Het wielrennen kende veel meer van dit soort rivaliteiten. Het roemruchte duel tussen Jacques Anquetil en Raymond Poulidor op de Puy de Dôme, het spierballenmeten van Franck Vandenbroucke en Michele Bartoli op de Redoute.

Je zou de bijna levenslange rivaliteit tussen Mathieu van der Poel en Wout van Aert gemakkelijk kunnen toevoegen aan dit rijtje. Vooral omdat ze elkaar altijd en overal weer tegenkomen. Ze zijn bijna een Pavlov-reactie van elkaar.

Keuvelend heuvelend

Maar tot mijn grote opluchting lijkt het erop dat ze wat mij betreft toch in een net ander deel van het Grote Boek der Sportrivaliteiten terechtkomen. Die waar het respect voor elkaar overheerst. Zo'n strijd op leven en dood is mooi, maar het is nog veel mooier als je ook samen gezellig keuvelend heuvelend een cross kunt verkennen, zoals ze deden voorafgaand aan de GP Sven Nys op Nieuwjaarsdag.

Tekst gaat door onder het filmpje

Wout & MVDP having a jovial chat during course check at GP Sven Nys👇

I’m expecting some HUGE battles between these two in the spring (and in Zurich!)⚔️#Baal #GPSvenNys #WoutvanAert #MathieuvanderPoel pic.twitter.com/hqhJy83eNs

— Atlanta Rouleur Collection (@AtlantaRouleur) January 1, 2024

Het leek er lang niet altijd op dat ze hun rivaliteit naar deze hoogte zouden tillen. Ik kan me nog een Gent-Wevelgem herinneren waarin ze na de koers elkaar op een vrij sneue manier de oren wasten. Ze waren nog jong, het was oké, toen.

Ontluikende bromance

Maar hoe het er nu aan toegaat staat grote kampioenen veel beter. Een voorzichtig ontluikende bromance. Niet te opzichtig, maar met af en toe een flirtje.

Mathieu die Wout opeens de meest veelzijdige renner van deze tijd noemt en zijn winst op de Ventoux aanhaalt, Wout die het voor Mathieu opneemt als een stel onverlaten in Hulst precies laten zien hoe het niet moet in sport.

Nee, dan deze Wout en Mathieu 2.0. Dat is hoe je sport beleeft. Op de fiets tot de tanden toe bewapend met watts, erbuiten steeds ontwapenender. The rivalry that keeps on giving.