Column | Remco Evenepoel is een zegen voor de wielerjournalistiek

In het zeldzame geval dat ik het heb volgehouden om nog eens een hele wedstrijd met 22 aanstellerige mannenvoetballers uit te zitten, weet ik daarna niet hoe snel ik de tv uit moet zetten. De interviews en analyses met spelers en kenners zijn vaak nóg saaier dan de wedstrijd.

Nu lijkt het alsof ik geen voetballiefhebber ben, maar dat ben ik juist wel - in mijn ogen zijn het de voetballers en trainers die geen liefhebber zijn; ze doen er door verdedigende tactieken, langdurig over de grond rollen en gemekker tegen de scheidsrechter alles aan om voetbal kapot te maken.

Even wennen

Maar bovenal ben ik natuurlijk een wielerliefhebber. En wielrenners zijn, vermoedelijk doordat ze net wat minder miljoenen verdienen en net iets minder als goden behandeld worden door hun omgeving, nog niet verpest.

Met Remco Evenepoel kwam er een voetballer de wielerwereld binnen. Hij speelde in de jeugd bij PSV en Anderlecht, en was zelfs jeugdinternational.

Het was even wennen, geef ik toe. Hij bedacht in die eerste jaren een eigen juichgebaar, was als het allemaal even wat tegenzat wat nukkig of soms zelfs onbeschoft tegen media en fans.

Inmiddels ben ik eraan gewend - of is Remco een paar jaartjes ouder en wijzer geworden. Ik ben fan. van zijn aanvallende manier van koersen, maar ook van zijn gedrag naast de fiets. Als Remco Evenepoel wat zegt, dan zegt hij vaak ook echt wat.

De anti-Dirk Kuyt

Hij is geen Dirk Kuyt, die in zijn actieve jaren - en als 'analist' is het nog erger' - alleen maar nietszeggende clichés uitbraakt. Er zit nul emotie in de woorden van Kuyt. Bij Evenepoel is dat anders. Hij is een heerlijk vat buskruit dat soms eens lekker ontploft.

Dan vlieg je weleens uit de bocht, zoals bij hetgeen hij over Tim Declerq zei na de ploegentijdrit aan het begin van Parijs-Nice, die door allerlei externe omstandigheden tegen was gevallen.

Maar niet lang daarna waste hij ook de UCI - volkomen terecht in mij ogen - de oren over rarehelmengate. En na de rit van woensdag schoot hij uit z'n slof over de in zijn ogen vreemde tactiek van UAE Team Emirates in koers.

Hup Remco Evenepoel

Dat kun je gedrag noemen dat uit frustratie voorkomt. Dat kun je weinig professioneel noemen - wie weet moet hij nog eens in de combine met UAE. Dat kun je kinderachtig noemen. Je kunt het ook een verademing noemen, in een tijd waarin ChatGPT vaak nog interessantere dingen te melden heeft dan de topsporter van vlees en bloed.

Dat laatste doe ik. Hup Remco Evenepoel! Blijf lekker ontploffen, blijf zeggen wat je denkt. De wielerjournalistiek vaar er wel bij.