Het wielrennen voor vrouwen heeft de afgelopen jaren een enorme vlucht genomen. Bijna alle grote wedstrijden hebben nu ook - geheel terecht natuurlijk - een versie voor vrouwen. De Tour de France Femmes was de afgelopen twee edities een enorm succes.
Negentiende eeuw
Ook als je gewoon naar buiten gaat, zie je steeds meer vrouwen die op de racefiets een rondje maken. Een heel mooie ontwikkeling dat de racefiets niet meer uitsluitend is weggelegd voor de zogenaamde Mamils!
Maar het was lang niet altijd zo vanzelfsprekend dat vrouwen op een racefiets zaten. Het was lang, nog in deze eeuw eigenlijk, een totaal ondergeschoven kindje.
Toch waren er aan het einde van de negentiende eeuw al wel vrouwen die aan wielrennen deden. De wielerhistoricus David Guénel zet regelmatig mooie oude foto's op Twitter en vandaag koos hij uiteraard voor twee vrouwen uit vervlogen tijden.
Van jurk naar broek
Marie Tual en Gabrielle Etéogella streden voor hun plekje op de fiets. Ze werden eerst geacht in grote jurken te rijden. Enorm gevaarlijk natuurlijk, omdat die zo in de ketting terecht kunnen komen.
Langzaam maar zeker konden ze andere kleding gaan dragen, zoals je op de vierde foto hieronder ziet. Nog steeds afwijkend van wat de mannen in die tijd droegen. Maar deze twee voorvechters hebben op dit vlak en veel andere vlakken een belangrijke rol gespeeld in vrouwenemancipatie. Hun onverzettelijkheid in de conservatieve fietswereld is zeer prijzenswaardig.
Hieronder zie je ze op de fiets. Mooie, en dus ook belangrijke beelden!
https://twitter.com/davidguenel/status/1766034762274152749
Andere Tijden, terug naar de onze...
Het credo van het bekende televisieprogramma passen we ook even toe op dit artikel, want op internationale Vrouwendag lichtten we al eerder (hier te lezen) de imposante palmaressen van de drie beste wielrensters van deze eeuw eruit, allemaal Nederlands: Annemiek van Vleuten, Anna van der Breggen en Marianne Vos.
- Beeld: David Guénel