Armstrong ergert zich aan knuffelende Van der Poel & co: 'Koersen in onze generatie was beter'

Tot enkele jaren geleden was het ondenkbaar dat rivalen elkaar na de finish in de armen zouden vliegen.

Tour de France 2005 - 21e etappe

Tegenwoordig is het niet meer uitzonderlijk dat rivalen elkaar na de finish van een koers in de armen vliegen. Het is zelfs bijna de gewoonte dat de verliezer aan de aankomstzone de winnaar komt opzoeken om hem te feliciteren met een stevige handdruk of een knuffel.

Ook de allergrootsten doen het. Denk maar aan de keren dat Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar elkaar al in de armen vlogen. Pakweg 20 jaar geleden was dat wel uitzonderlijk. Renners gunden elkaar hoogstens een handshake, waarna ze elk richting hun eigen teambus reden.

Lance Armstrong hoort bij die oude garde en is geen fan van de knuffelgeneratie. "Deze generatie van nu...”, zuchtte hij in een podcast. “Die gasten koersen keihard tegen elkaar en er moet altijd iemand verliezen. Maar de man die wint wacht aan de finish, om verdorie de andere te knuffelen..."

'Nooit aan gedacht'

"Ik heb zoiets van: ‘Wat? Jullie wachten daar gewoon zodat jullie mekaar allemaal kunnen knuffelen? Nadat je net verloren heb?’ Ik zeg niet ik te trots was en ik vind het best cool om te zien, maar in mijn tijd ging het er zo niet aan toe. Ik heb er zelfs nooit aan gedacht."

"Ik denk ook echt dat het koersen van onze generatie beter was", vervolgt hij. "Wij haatten elkaar niet, niemand heeft me ooit wat aangedaan waarvan ik dacht 'ik haat deze m*therf*cker'. Wat ik wel deed, was een artikel of een quote van een rivaal op een bepaalde manier interpreteren zodat ik kon zeggen 'F*ck them.'"

Achtergrond
  • Foto: PHOTO NEWS