1) Tadej Pogacar
Over de nummer één van het echte klassement en dit lijstje bestaat geen enkele twijfel. Tadej Pogacar was heer en meester en koerste bovendien ook nog attractief. Na twee jaar zonder eindzege wilde hij achter deze een uitroepteken zetten en dat lukte! Zes etappezeges. Als we hem nog niet De Kannibaal mochten noemen, dan nu zeker. De dubbel is binnen.
2) Frank van den Broek
Jaja, plek twee is natuurlijk veel te hoog... Maar we doen een beetje chauvinistisch! Die eerste dag met een sterke jonge Nederlander in de aanval was fantastisch. Een ritzege en het geel had het helemaal afgemaakt, maar dat hij die aan ploeggenoot Romain Bardet moest laten, was eigenlijk wel logisch.
3) Richard Carapaz
Hij reed een dag in het geel, maar moest een klassement al snel overboord gooien. Niet getreurd, misschien wel juist niet. Want daardoor zetten Carapaz het op een aanvallen. In elke rit met ook maar een beetje hoogtemeters zat hij in de kopgroep. Het loonde, want hij won een rit, de bollen en de superstrijdlust.
4) Jonas Vingegaard (en heel Visma | Lease a Bike)
Hij was niet niet sterk genoeg om het Tadej Pogacar lastig te maken deze Tour, maar plek twee is alsnog een topprestatie met deze voorbereiding. Hij en de tactische meesterbreinen bij Visma | Lease a Bike gingen desondanks (vooral in de rit naar Plateau de Beille) all-in voor de eindzege. Dat valt zeer te prijzen.
5) Jonas Abrahamsen
De tweede Jonas staat een plekje lager in deze top 10. De Noor was de eerste niet weg te denken aan het front. Hij jaagde op de bollentrui, maar reed in de gravelrit ook doodleuk met de eersten mee. Zeker gezien z'n bijzonder verhaal als wielrenner hebben we het laatste nog niet gehoord van 'm!
6) Victor Campenaerts
Als we iemand een ritzege gunden, dan was het Vocsnor Victor wel! Sowieso is hij al een kleurrijk renner en als hij dan ook nog eens een etappe wint, en daarna schitterend huilt, dan zijn wij verkocht!
7) Biniam Girmay
De verrassende winnaar van het groen. Als sprinter reed hij niet echt attractief natuurlijk, maar zijn verhaal is dat wel. En historisch voor het wielrennen bovendien: de eerste zwarte Afrikaan die een rit wint, en ook nog eens het groen wint. Heel Eritrea door het dolle heen!
8) Mark Cavendish
Ook Cavendish rijdt natuurlijk niet attractief. En we zagen hem bovendien eigenlijk maar één keer echt sprinten om de prijzen. Maar toen won-ie wel direct en dat was ook wielerhistorie. En record van Merckx uit de boeken - tot Pogacar het afpakt...
9) Julien Bernard
Het moment waarop Julien Bernard in de eerste tijdrit z'n vrouw en kindje begroet was ontroerend. Heel mooi, maar in principe niet genoeg voor een plekje in deze top 10. Dat Julien Bernard er toch instaat, heeft hij aan de UCI-jury te danken. Die gaven hem een boete voor 'ongepast gedrag'. Boe UCI!
10) Tom Dumoulin
Huh, die is toch gestopt? Jazeker, als wielrenner wel. Maar nu is hij analist bij de NOS, en wat voor eentje! Z'n analyses zijn ijzersterk, hij heeft humor en neemt zichzelf ook niet al te serieus. Allemaal ingrediënten die bijdragen aan de award die wij hem geven: Gele Trui der Analsten.
Eervolle vermelding: Wilco Kelderman
Wilco Kelderman eindigde de Tour als 21ste. Dat is niet de reden waarom we hem deze eervolle vermelding geven. Wel omdat hij ontelbaar veel kilometers beulde op kop van het peloton. Op het laatst nog even twee dagen in de aanval. Een fantastische Tour, Wilco! Die WorldTour-zege komt er wel, ooit.
- Cor Vos