/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fwieler-revue%2Fsource%2Fwielerrevue%2F2018%2Faugustus%2Fnieuws%2Ffuji.jpg)
Iets minder dan twee jaar voor de Olympische Spelen presenteerde de internationale wielerbond gisteren de parkoersen voor mannen en vrouwen. Na de start in Musashinonomori Park, wordt er koers gezet richting de Fuji-vulkaan. De finish van beide wedstrijden ligt op de Fuji International Speedway, het voormalige Formule1-circuit.
Na een vlakke aanloop begint het na goed veertig kilometer omhoog te lopen. Doushi Road wordt even later gevolgd door de korte beklimming van de Kagosakapas. Na een afdaling begint na zo'n 130 kilometer de beklimming van de mythische Fuji-vulkaan. In tegenstelling tot de Ronde van Japan - waarin de berg steevast het decor vormt van een soort klimtijdrit met massastart - wordt nu niet gekozen voor de aankomst op de loodzware Azami-kant. In plaats daarvan wordt de berg ten dele via de Sanroku-zijde bedwongen.
Als de renners eenmaal op 1450 meter hoogte zijn gekomen wordt de afdaling richting het motorsportcircuit aangevat. Na twee omlopen van bijna 18 kilometer wacht de zwaarste beklimming van de koers op het herenpeloton. De Mikunipas is een col van 6,8 kilometer aan een gemiddelde van 10,2 procent, met pieken tot 20 procent.
This is Mikuni pass climb. Absolutely brutal climb with hard slopes in the middle. At 30 to go will be indeed the key point of the race. pic.twitter.com/4uenqoJZ6k
— La Flamme Rouge (@laflammerouge16) 9 augustus 2018
Na de tweede beklimming van de Kagosakapas wordt er weer afgedaald richting de finish, waar na 234 kilometer de opvolger van Greg Van Avermaet wordt gekroond. In totaal moeten de Olympische coureurs tijdens de wegrit 4865 hoogtemeters overbruggen.
/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fwieler-revue%2Fsource%2Fwielerrevue%2F2018%2Faugustus%2Fnieuws%2Ftokio_2020_wegrit_mannen.png)
Voor de vrouwen is een stuk minder zwaar parkoers bedacht. Na Doushi Road en de Kagosakapas zetten de vrouwen al koers richting het 17,7 kilometer lange aankomstcircuit. De lussen over de Fuji-vulkaan en de Mikunipas worden overgeslagen, waardoor de Olympische wegrit van vrouwen in totaal 137 kilometer lang is en bijna 2700 te overwinnen hoogtemeters bevat.
/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fwieler-revue%2Fsource%2Fwielerrevue%2F2018%2Faugustus%2Fnieuws%2Ftokio_2020_wegrit_vrouwen.png)
Hoewel David Lappartient in het communiqué van de UCI zegt dat hij zeker is dat beide routes spektakel zullen opleveren is het wielerpeloton niet onverdeeld enthousiast. Zo uit Dan Martin via Twitter zijn zorgen over de bevoorrading van de renners in het doorgaans warme en vochtige Japan.
Like the look of the #tokyo2020 road race course, just a pity it’s not a circuit format and wonder if they have considered how feedzones will work. With limited accreditation’s getting bottles is not going to be easy, even more crucial considering the hot and humid conditions pic.twitter.com/xhuYFyWyK6
— Dan Martin (@DanMartin86) 9 augustus 2018
Nog minder enthousiasme is er over het traject dat de vrouwen moeten afleggen. Op social media wordt het parkoers meermaals een slap aftreksel genoemd. Ook 'onacceptabel' en 'teleurstellend' zijn termen die door velen worden gebezigd. Onder meer Annemiek van Vleuten is teleurgesteld in de verschillen tussen beide wedstrijden.
Disappointed (again!) to see the differences in courses between men and womens roadrace in #Tokyo2020 #Equality @UCI_cycling https://t.co/Y48O49I4PH
— Annemiek van Vleuten (@AvVleuten) 10 augustus 2018
Ook Marianne Vos is niet gecharmeerd van de verschillende parkoersen. "Dit is niet de gelijkheid waar het International Olympisch Comité naar streeft", zegt de Olympisch kampioene van Londen in een reactie op ex-profrenster Iris Slappendel, die aangaf dat zij verbaasd is over de twee verschillende omlopen. "Toen ik in de UCI-wegcommissie zat moesten beide wegritten eenvoudiger worden."
Riders make the race, but the signal that goes out from this different course types for men & women is not the equality #IOC aims for. https://t.co/ktnIQFrBaE
— Marianne Vos (@marianne_vos) 9 augustus 2018
De Deense Cecilie Uttrup Ludwig reageert eveneens teleurgesteld. De Deense uitte niet lang geleden kritiek op de route van het aanstaande WK in Innsbruck, waarbij enkel de elite mannen over de steile Gramartboden worden gestuurd, daarnaast toonde ze zich niet bijster enthousiast over het ontbreken van Mount Fløyen tijdens het WK tijdrijden vorig jaar in het Noorse Bergen.
De gisteren gepresenteerde Olympische wegrit kan het jonge Deense toptalent ook niet bekoren. "Het is onbegrijpelijk dat opnieuw de meest spectaculaire elementen in ons parkoers ontbreken."
De Française Audrey Cordon-Ragot focust op haar beurt liever op het positieve. "Ik wil niet dat het vrouwenpeloton bekendstaat als een groep die altijd maar zeurt. Ik wil vooral dat we ongeacht het parkoers en de grootte van het peloton middels een mooie en fantastische koers laat zien wat we kunnen en verdienen."
Why being so mad about the #Tokyo2020 course? Is it not riders who make the race hard and attractive? We need to show positivism and fight for the right things. Keep going mates and fans! ??
— Audrey CORDON-RAGOT (@CordonRagot) 9 augustus 2018
Ook de Japanse Eri Yonamine deed haar zegje op Twitter.
I guess this course made by someone unknown Japanese about road race. Also don’t care about gender equal.
— eri yonamine (@YonamineEri) 9 augustus 2018
I can understand why happened like this. Japan is difficult country to be gender equal and to have World level road race.
Better to ride by bike and make decision??