"Ik wil ieder jaar namelijk gewoon de Tour rijden", geeft Barguil aan. "Met Fortuneo had ik een grotere kans om volgend jaar in eigen streek de Tour te starten. Dan moet je erbij zijn, het gebeurt maar één keer in je leven. Met Tom wist ik niet wie er als knechten bij zouden gaan zijn volgend jaar. Misschien wilde hij mij wel helemaal niet in zijn Tour-ploeg."
Ook zint de nieuwe uitdaging Wawa wel: "Dat heb je nodig om vooruitgang te boeken. Het was tijd voor verandering. Ik had vrienden binnen de ploeg, maar ieder jaar gingen er een paar weg. John Degenkolb en Koen de Kort gingen, dat voelde raar voor me. Met Tobias Ludvigsson, Georg Preidler en Ramon Sinkeldam die de biezen pakten, voelde ik dat het ook mijn tijd werd om te vertrekken."
Klimmen vs. tijdrijden
Het gaat Barguil om het plezier in de koers. "We moeten het publiek laten zien dat wielrennen leuk is en niet saai." Dat liet de Fransman in de afgelopen Tour de France zien met heel aanvallend koersgedrag, dat hem twee ritzeges en de eindzege in het bergklassement opleverde.
"Ik hou niet van jongens die vertrouwen op hun tijdrit, daar veel tijd pakken en vervolgens in de bergen niet aanvallen. Dat is voor mij geen wielrennen." Barguil staat zelf niet te boek als de beste tijdrijder. "Ze zijn belangrijk, die tijdritten. Maar ze zouden niet moeten bepalen wie er wint. Op het moment zijn er te veel renners die een goede tijdrit hebben en dan bergop niet meer aanvallen. Ik hoop dat er ooit een Tour komt zonder tijdritten, dan krijgen we tenminste een attractieve koers. Dan moeten ze wel aanvallen om te winnen."