/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fwieler-revue%2Fsource%2Fwielerrevue%2F2015%2F10%2FCORVOS_00025653-029.jpg)
Ja, natuurlijk moet ik het er even over hebben: de verlossing van Peter. De eeuwige tweede, die helemaal geen eeuwige-tweede-type is, eindigde eindelijk op dat benijde plekje ervoor. Mooi voor Peter, mooi voor de mensen. Want iedereen houdt van hem.
Wheelies, grappen, grollen, het peloton bestaat uit een hoop grijze muizen, maar Peter brengt kleur! Terecht dat hij wereldkampioen wordt dus. Zeer terecht. En dat terechte gevoel geldt eigenlijk voor het hele seizoen. Dat Kristoff en Degenkolb de grote monumenten winnen, is niet meer dan terecht. De twee sterke klassiekerberen. En dat Aru de meest attractieve renner van de Giro was maar die niet won, maar vervolgens wel veel later in het seizoen in Spanje op de hoogste trede terecht kwam, is ook al zo terecht. En zelfs binnen de koersen zelf heb ik veel terechte dingen gezien.
Forse, Cummings en Mollema
In de top-10 van de Tour bijvoorbeeld stond ieder op zijn verdiende plek. Froome was de beste en won terecht. Quintana duidelijk de één na beste, zo kan ik nog wel even doorgaan. En Cummings laat in de Tour tijdens de veertiende etappe de twee Fransen Bardet en Pinot in hun hemd staan. Gelukkig winnen die geheel terecht, na aanvallen tot het gaatje, toch ieders hun etappe. Pfff, hartstikke terecht. Ook terecht dat die Mollema eens een rittenkoers wint. Onterecht trouwens dat hij er niet meer heeft gewonnen. Hij is te goed om zo weinig te winnen.
En dan Roompot Oranje Peloton: een klein ploegje dat Nederlands talent een kans biedt en probeert op te vallen door aanvallend te koersen. De leiderstrui in de Eneco Tour was voor hen een grote overwinning. Irritant dat Danny Nelissen daar op de radio badinerend over deed. Daarom meer dan terecht dat ze alsnog verschillende koersen wonnen. Maar gelukkig blijven er nog genoeg dingen over die onterecht voelen.
Revolutie
Stel je voor dat je je niet meer kan ergeren? Wat blijft er dan nog van de sport over? Dat je nooit meer hoofdschuddend en met te veel rode wijn op in een Frans hotelletje de erbarmelijke staat van het wielrennen kan doornemen. Ik zou er niet aan moeten denken!
Je zou je bijvoorbeeld kunnen ergeren over UCI-president Brian Cookson, die met zijn grote bek een revolutie in het wielrennen had beloofd. Maar nog steeds wankelen ploegen op een smalle basis van maar een paar jaar beloofd sponsorgeld. Europcar was er bijna geweest. Of die tv-gelden van de Tour die alleen in de bodemloze pot van de ASO verdwijnen.
Spaanse bergetappe
Maar er zijn ook kleine zaken die onterecht voelen: bijvoorbeeld die Groenewegen die zijn knie in puin rijdt. Verdorie! Zo’n goeie peer uit een heerlijk ongecompliceerd Amsterdams gezin. Een jongen die tijdens het wattage-trappen in het laboratorium geen indruk maakt. Maar daar trekt hij zich gelukkig niets van aan. En dat Tom-Jelte Slagter zo’n zesjes-seizoen rijdt voelt ook niet terecht. Waar was hij ineens? Hij zal toch wel weer terug komen? Ik ben altijd bang voor het Haussler- of Farrar-effect. Kom op Tom-Jelte!
En dan het WK voor Nederland. De hele dag Oranje in beeld. Mooi dat Van Emden de hele dag op kop reed. Iedereen vol lof natuurlijk. Maar wie begrijpt de tactiek hierachter? Ik niet helemaal. Of eigenlijk helemaal niet. Gelukkig blijven er nog zat dingen over om je druk over te maken. De laatste bergetappe in de Vuelta heb ik hier nog even weggelaten. Die wond is nog te vers...
